PRAWDA, KTÓRA BOLI !

Oto część prawdy o tym, jak to inne związki zawodowe działające w górnictwie walczyły o emerytury przeróbkarzy. Materiał archiwalny obrazujący tą smutną prawdę pochodzi ze stenogramów sejmowych zawartych w dostępnych Biuletynach Komisji Sejmowej Polityki Społecznej i Rodziny IV kadencji przypadającej na lata 2001-2005. Poniżej przedstawiamy bardzo wymowny Biuletyn nr:4926/IV z obrad Komisji Polityki Społecznej i Rodziny /nr 268/ datowany na dzień 26-07-2005, w którym to przed sejmem trwała manifestacja górniczych związków zawodowych.

Link do oryginału tego Biuletynu znajduje się na stronie Sejmu pod adresem:

http://orka.sejm.gov.pl/Biuletyn.nsf/0/FD2C6FA4F9F83F57C125706800482386?OpenDocument

Podajemy go po to, aby nikt nie zarzucał nam jakiejkolwiek manipulacji. Ponadto, dla tych, co nie lubią zbyt wiele czytać, to zalecamy poczytanie jedynie tych fragmentów, które zaznaczone są na niebiesko o właśnie w ten sposób. Z treści obrad tej Komisji jasno wynika, że o Przeróbkarzy upominał się tylko przewodniczący ZZ „PRZERÓBKA” – Sławomir Łukasiewicz, którego nazwisko deczko zostało przekręcone w tym stenogramie na Łukaszewicz. Takie przekręcenia nazwisk dojść często zdarzają się, gdyż wypowiedzi spisywane są ze słuchu. W innych stenogramach Kolorza przechrzczono na Tolorza. To właśnie jego wypowiedź, która jest zamieszczona na str. 10, tłumaczy dlaczego zostali przeróbkarze poświęceni, choć wcale nie musieli. Oto te znamienne słowa:

„Niestety, na dzień dzisiejszy pewna część pracowników przegrała, a wcale nie jest powiedziane, że tego nie można zmienić.”.   

Tak, więc Panie Kolorz, czekamy na tą zmianę. Trzymamy za słowo również wszystkie pozostałe inne związki działające w górnictwie, które w 2005 roku zapewniały nas, że: „Jak załatwimy górników, to później załatwimy przeróbkarzy”. Mamy nadzieję, że w przypadku przeróbkarzy nie chodziło o to, aby „załatwić ich na cacy”. 

Poniżej stenogram z obrad. Dla tych, co nie lubią zbyt wiele czytać, to zalecamy przeczytanie jedynie tych fragmentów, które zaznaczone są na niebiesko o właśnie w ten sposób:

WIĘCEJ - kliknij i zobacz >>>

CO I W JAKI SPOSÓB ZOSTAŁO UCHWALONE W SEJMIE W ZAKRESIE PRZERÓBKARZY I GÓRNIKÓW

Ostatnio bardzo bardzo wiele w kopalniach i zakładach dyskutuje się o uchwalonej przez Sejm RP i przyjętej przez Senat RP ustawie o emeryturach pomostowych w wersji rządowej. Tego knota legislacyjnego rządząca koalicja PO i PSL uchwaliła w trakcie 28 posiedzenia sejmu pod osłoną nocy z 6 na 7 listopad 2008 r.

Stenogram z obrad nad tym punktem zamieszczamy tutaj ..... .

Wymowny fragment audio wizualny obrazujący w jakiej atmosferze zgłaszane poprawki przez opozycję były przez koalicję odrzucane prezentujemy do obejrzenia tutaj.... .

Głosowanie nad przyjęciem ustawy o emeryturach pomostowych zamieszczamy tutaj... . 

Z kolei w dniu  20 listopada br. na swym 22 posiedzeniu Senat RP, przyjął bez poprawek ustawę o emeryturach pomostowych. Za przyjęciem ustawy bez poprawek głosowało 52 senatorów, 31 było przeciw, a dwóch wstrzymało się od głosu.

Do 15 grudnia prezydent ma czas na podjęcie decyzji o podpisaniu bądź zawetowaniu ustawy o emeryturach pomostowych.

Co jednak z tego, co zostało uchwalone wynika dla Przeróbkarzy?

Zanim do tego przejdziemy, to warto przypomnieć wszystkim, jak to było dotychczas i co możemy stracić, bo wiele w tym zakresie jest niejasności.

W roku 1992 kiedy postawały pierwsze zakładowe organizacje ZZ "PRZERÓBKA" w KWK "Borynia", "ANNA", "Katowice" i "Piast" ówczesny rząd pod przewodnictwem jedynej (jak na razie kobiety) Pani Premier Hanny Suchockiej pracował nad zamianą rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wydające ostatecznie rozporządzenie zmieniające w dnia 29 grudnia 1992 r., które ukazało się w Dzienniku Ustaw z 30 grudnia 1992 r.  Nr 102 pod poz. 520  z mocą obowiązującą od 12 stycznia 1993 r.

Jego oryginalne brzmienie zamieszczamy tutaj.... .

To właśnie to rozporządzenie ustanowiło dla przeróbkarzy możliwość przejścia na wcześniejszą emeryturę z tytułu pracy w szczególnych warunkach na następujących warunkach:

"§ 8a.  Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie B dziale IV poz. 8 i 9, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

 1) osiągnął wiek emerytalny: 50 lat - kobieta i 55 lat mężczyzna - w czasie zatrudnienia lub w ciągu 5 lat od ustania zatrudnienia,

 2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 20 lat przy pracach wymienionych w wykazie B dziale IV poz. 8 i 9.".

Pozycja dotycząca przeróbkarzy, która została dodana w załączniku do rozporządzenia w  wykazie B działu IV otrzymała brzmienie:

"9. Prace wykonywane bezpośrednio przy przeróbce mechanicznej węgla w zakładach górniczych lub praca górnicza w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin.".

Zwracamy w tym miejscu szczególną uwagę na słowowa "w zakładach górniczych", gdyż w planach obecnego rządu zamierza się w ramach nowelizacji Prawa Geologiczno Górniczego wyciąć z definicji "zakładu górniczego", słowa "obiekty i urządzenia przeróbki", co w konsekwencji może doprowadzić, iż nasza praca nie będzie uznawana za pracę w zakładach górniczych, a tym samym brak jej wykonywania w tych zakładach przy zachowaniu obecnego stanu prawnego np. w przypadku przedłużenia dotychczasowych zasad mogłoby skomplikować nabywanie naszych uprawnień emerytalnych. Jak jednak wiadomo Prezydencka inicjatywa ustawodawcza w tym zakresie została odrzucona w Sejmie głosami PO i PSL w nocnych głosowaniach z 6 i 7 listopada br.

Przebieg i wynik tego głosowania zamieszczamy tutaj.... .

Wracając jednak do roku 1993, to należy przypomnieć, że nasza organizacja związkowa domagała się rozszerzenia lub zmiany Zarządzenia Nr 3 z dnia 25.02.1993 r. Ministra Przemysłu i Handlu określającego konkretne stanowiska pracy uprawniające do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Po serii pism w tej sprawie kierowanych do MPiH zdecydowaliśmy się na przyłączenie się do organizowanego w maju 1994 r. przez NSZZ "Solidarność" strajku generalnego. Zawierając w tej sprawie stosowne porozumienia w wynik, którego do zgłoszonych postulatów zostały dodane nasze 3 dot. mi. in. gwarancji zatrudnienia dla przeróbkarzy, zmiany Zarządzenia Nr 3 MPiH oraz przyznania przeróbkarzom urlopu dodatkowego zdrowotnego.

W ramach ustaleń po strajkowych z dnia 10 -11 maja 1994 r. został powołany Zespół, który miał za zadanie zrealizować pkt 9 tych ustaleń, czyli zmienić Zarządzenie Nr 2 MPiH. Tak też się stało. W dniu 27 lutego 1995 r. ówczesny Minister Przemysłu i Handlu, Marek Pol dosłownie w ostatnim dniu swego urzędowania w porozumieniu z Wiceministrem Pracy i Polityki Socjalnej, Andrzejem Bączkowski wydał Zarządzenie Nr 3, w którym określony został nowy wykaz stanowisk pracy występujących w zakładach przeróbki mechanicznej węgla kamiennego.  Obejmujący - pomimo mniejszej ilości pozycji - wszystkie dotychczasowe stanowiska pracy z aktualizowanym ich nazewnictwie, poszerzony również o kilka nowych pozycji w tym o dozór inżynieryjno - techniczny średni i niższy nadzorując prace wymienione w wykazie.

Zarządzenie to wraz z uzasadnieniem oraz wyciągiem z innych przepisów emerytalnych dotyczących przeróbkarzy zamieszczamy tutaj.... .

Według naszego rozeznania, było to bodajże ostatnie zarządzenie rozszerzające zakres osób uprawnionych do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach wydane przed wielką reformą emerytalną w Polsce. Jej wejście w życie nastąpiło z dniem uchwalenia obecnej ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, która w art. 24 zapowiedziała, że zostaną ustanowione emerytury pomostowe w formie odrębnej ustawy dla wszystkich ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. Stało się jednak inaczej, bo obecna ustawa o emeryturach pomostowych autorstwa rządzącej koalicji PO - PSL ograniczyła to prawo do jedynie 250 tys. osób z ok. 1 mln uprawnionych. Uchwalając knota legislacyjnego, który zakłada:

Zasady nabywania emerytury pomostowej

Uchwalona ustawa o emeryturach pomostowych przewiduje, że od 1 stycznia 2009 r. skorzysta z nich około 250 tys. pracowników urodzonych po 1 stycznia 1948 r., które rozpoczęły pracę w tzw. szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przed 1 stycznia 1999 r. oraz przepracowały w ten sposób co najmniej 15 lat.

Tak, więc od 1 stycznia 2009 r. w przypadku kiedy - nie daj Boże, Prezydent RP podpisze ustawę, to pracownicy bezpośrednio wykonujący prace przy przeróbce mechanicznej węgla lub wzbogacania rud, będą przechodzić nie na emeryturę wcześniejszą, tak jak dotychczas, a na emeryturę pomostową.  Muszą jednak łącznie spełnić siedem warunków:

1) być urodzonym po 31 grudnia 1948 r.,

7) rozwiązać stosunek pracy.

Warunek wykonywania pracy po 1 stycznia 2009 r. ujętej w wykazie do ustawy nie jest wymagany w przypadku osoby, która spełnia warunki określone w pkt 1-5 i 7 oraz w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze według nowych definicji. Zapis ten jest bardzo istotny dla wszystkich osób, które np. z powodu likwidacji zakładu nie mogą pracować w szczególnych warunkach po 1 stycznia 2009 r. 

Uwaga: Przy ustalaniu okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie lub świadczenie z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Co oznacza, iż wszystkie te okresy należy odrobić.

Wysokość emerytury pomostowej - stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury, ustalonej w sposób określony w art. 25 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku 60 lat, ustalone według obowiązujących w dniu zgłoszenia wniosku o przyznanie emerytury pomostowej tablic średniego trwania życia, o których mowa w art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Jeżeli pracownik jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, przy ustalaniu podstawy obliczenia emerytury, składki na ubezpieczenie emerytalne, zaewidencjonowane na jego koncie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, zwanym dalej „Zakładem”, zwiększa się przez pomnożenie wskaźnikiem korygującym 19,52/12,22, stanowiącym stosunek pełnej wysokości składki na ubezpieczenie emerytalne do wysokości zaewidencjonowanej na koncie ubezpieczonego w Zakładzie.

Kwota emerytury pomostowej nie może być niższa niż kwota najniższej emerytury, o której mowa w art. 85 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Okres przebywania na emeryturze pomostowej i nie pracowanie na niej obniża wysokość naszej przyszłej emerytury normalnej po osiągnięciu powszechnego wielu emerytalnego 60 lat kobiety i 65 mężczyźni, bo nie jest on traktowany jako okres składkowy. Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę pomostową, uprawniony podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, czyli pracował, to dopiero wówczas wysokość emerytury pomostowej ulega ponownemu ustaleniu na zasadach określonych w art. 108 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Emerytura pomostowa podlega waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych dla waloryzacji świadczeń w art. 88, art. 89 i art. 93 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

To tyle informacji na temat wysokości emerytury pomostowej, które są zawarte w ustawie.

Co jednak z nich wynika? Ano to, że gwarantuje się jedynie, iż wysokość emerytury pomostowej nie może być niższa niż kwota najniższej emerytury. Ile zatem wynosi najniższa emerytura w Polsce? Otóż jej wysokość od 1 marca 2008 r. wynosi aże 636,29 zł brutto. To tyle proponuje nam rządząca koalicja PO - PSL za lata naszej ciężkiej i odpowiedzialnej pracy.

Przy tak niskiej emeryturze pomostowej wypada dla przeżycia podjąć się pracy zarobkowej.

Ale uwaga!

Prawo do emerytury pomostowej ulega zawieszeniu bez względu na wysokość uzyskiwanego przychodu w razie podjęcia przez uprawnionego pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze.

Z kolei, jeżeli nawet uda się nam znaleźć taką pracę, która nie nie będzie wykonywana w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze, to musimy się liczyć z tym, że prawo do emerytury pomostowej ulega zawieszeniu lub emerytura ta ulega zmniejszeniu na zasadach określonych ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Wypada również wyjaśnić, że emerytury pomostwej nie można łączyć z żadnym innym świadczeniem, gdyż w razie zbiegu prawa do emerytury pomostowej z prawem do renty, uposażenia w stanie spoczynku, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego lub innego świadczenia o charakterze emerytalnym lub rentowym, ustalonym na podstawie odrębnych ustaw, przysługuje tylko jedno z tych świadczeń – wyższe lub wybrane przez uprawnionego.

Uchwalony tekst ustawy o emeryturach pomostowych znajduje się tutaj... .

Ustawa przewiduje, że niektóre grupy zawodowe, np. piloci, niektórzy pracownicy portów oraz hutnicy pracujący przy piecach, będą mogli zakończyć pracę nawet na 10 lat przed ustawowym wiekiem emerytalnym.

Do tej grupy powinni być również zaliczeni przeróbkarze, ale sejm i senat przyjął ustawę o emeryturach pomostowych nie uwzględnił zgłaszanych przez nas poprawek i przesądził, że będziemy musieli pracować o 5 lat dłużej.

Co najbardziej odczują przeróbkarze, którzy obecnie mają 49 lat życia kobiety i 54 lat mężczyźni, bowiem gdy w roku przyszłym skończą odpowiednio 50 i 55 lat życia, to dowiedzą się, iż muszą jeszcze pracować kolejne 5 lat, aby otrzymać emeryturę pomostową.

Wykaz prac w szczególnych warunkach obejmuje 37 prac, wśród których na pierwszym miejscu znajduje się praca przeróbkarzy. Co wcale nie oznacza, że wszyscy przeróbkarze, będą uprawnieni do jej trzymania, bowiem o tym ma decydować pracodawca, będący płatnikiem składek. To nie pomyłka.

W ustawie wskazuje się jedynie, że płatnik składek (pracodawca) obowiązany jest powiadomić pracowników o dokonaniu wpisu do ewidencji, że jego praca jest ujęta w wykazie stanowisk pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. W przypadku nieumieszczenia w ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, za których jest przewidziany obowiązek opłacania składek na FEP, pracownikowi jedynie przysługuje skarga do Państwowej Inspekcji Pracy.

Dlatego jako ZZ "PRZERÓBKA" zgłaszaliśmy konieczność jasnego zapisania w ustawie o jakie prace chodzi, proponując, aby były nimi:

 "Prace przy przeróbce i wzbogacaniu węgla, rud, nafty, gazu, soli i odsalaniu wód dołowych związane z obsługą, konserwacją i naprawą maszyn i urządzeń oraz kontrolą procesów technologicznych, a także składowaniem i ekspedycją produktów finalnych i ubocznych wraz z bezpośrednim nadzorem tych prac".

Jak wynika ze zbiorczego zestawienia wyników prac Trójstronnej Komisji, to okazuje, że przeróbkarzy upominała się w ramach OPZZ jedynie nasza organizacja związkowa. Na dowód czego przedstawiamy poniżej link do zbiorczej informacji zamieszczonej na stronie internetowej Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej o rozwiązaniach proponowanych przez stronę rządową w ramach prac zespołów problemowych wraz z uwagami zgłoszonymi przez partnerów społecznych biorących udział w tych pracach.

Kliknij i zobacz, a dowiesz się prawdy o tym, kto i o kogo walczy!

Na koniec informujemy wszystkich pracowników zatrudnionych pod ziemią, że ich również obejmuje ustawa o emeryturach pomostowych. Rozchodzi się głownie o osoby, które z różnych przyczyń nie są wstanie udowodnić pełnych 25 lat pracy górniczej pracy, o której mowa w art. 50c ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Czyli twz. czystej pracy górniczej i równorzędnej. Dla nich ustawa przewiduje nabycie prawa do emerytury pomostowej, jeżeli spełnią warunki określone w ustawie pomostowej, ale również podobnie jak w przypadku przeróbkarzy, dopiero w wieku wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn. Warunkiem uzyskania prawa do emerytury pomostowej przez dołowców jest posiadanie udokumentowany co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Co oznacza, że dołowcy z 15 letnim stażem pracy górniczej, tak samo jak przeróbkarze z 15 letnim okresem pracy przeróbkarskiej muszą pracować do 60 roku życia - jako mężczyźni, a kobiety do 55 roku życia.

Sławomir Łukasiewicz

Rada Ministrów przyjęła 30 września 2008 r. projekt ustawy o emeryturach pomostowych

Projekt przyjęty przez Radę Ministrów mimo braku uzyskania porozumienia, co do jego treści z partnerami społecznymi ma zgodnie z zapewnieniami strony rządowej zapewnić, że ok. 240 tys. osób pracujących w warunkach szczególnych lub wykonujących pracę o szczególnym charakterze, będzie miało możliwość wcześniejszego zakończenia kariery zawodowej. Emerytura pomostowa będzie dodatkowym świadczeniem, które osoba uprawniona będzie otrzymywać pomiędzy zakończeniem swojej kariery zawodowej a osiągnięciem wieku emerytalnego:

- świadczenie będzie przysługiwać osobom pracującym w najtrudniejszych warunkach, które nie mogą być w żaden sposób usunięte przez pracodawcę, lub wykonującym prace, w której odpowiadają za bezpieczeństwo innych osób i które jednocześnie wymagają największej sprawności psychofizycznej,

- będzie to system wygasający (nie obejmie osób, które rozpoczęły karierę zawodową po 31 grudnia 1998 r.)

– w przyszłości bowiem preferowane będą ułatwienia w zmianie pracy, a nie praca w warunkach potencjalnie szkodliwych dla zdrowia. Ustawa obejmie jednak wszystkich tych, którzy pracę zawodową w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze podjęli przed wejściem w życie reformy emerytalnej,

- w przeciwieństwie do poprzednich rozwiązań jedynym kryterium przyznania emerytury pomostowej są wskazania medyczne, nie polityczne czy ekonomiczne.

Dlatego do uprawnionych zaliczać się będzie osoby wykonujące konkretne prace, a nie całe grupy branżowe. Projekt ustawy był przedmiotem konsultacji społecznych w trybie ustawowym oraz w Komisji Trójstronnej. Po pół roku rozmów w KT nie doszło jednak do podpisania porozumienia, ponieważ związki zawodowe chciały znacznego poszerzenia listy osób uprawnionych, m.in. o: wszystkich nauczycieli, kolejarzy, muzyków instrumentów dętych, prace na statkach żeglugi śródlądowej, przy nieczystościach (śmieciach), prace kapitanatów portów i latarników, kierowców tirów, ochroniarzy wewnętrznych służb ochrony, wielu kategorii pracowników służby zdrowia mających kontakt z pacjentami, cywilną służbę zdrowia w służbach mundurowych itd.

Związki chciały też, by system nie miał charakteru wygasającego, podczas gdy rząd uważa, ze ludzie powinni zmieniać pracę, a nie pracować w warunkach szczególnych aż stracą zdrowie. Ponieważ jednak decydują obiektywne kryteria medyczne, a nie względy polityczne, rząd uzupełnił pierwotną listę prac o te, co do których powoływani przez KT eksperci medycyny pracy byli zgodni, że wykonywane są w warunkach szczególnych lub z racji szczególnej odpowiedzialności za zdrowie i życie innych wymagają odpowiedniej sprawności własnej.

Listę rozszerzono więc np. o prace w zimnym mikroklimacie oraz prace w warunkach podwyższonego ciśnienia atmosferycznego, prace rewidentów taboru, których zadaniem jest dopuszczenie do jazdy pociągów, kierowników pociągów, funkcjonariuszy SOK, prace tancerzy zawodowych związane z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym, pracę mechaników odpowiedzialnych na lotnisku za bezpieczeństwo samolotów.

Emerytura pomostowa – ile i kiedy?

Emerytura pomostowa wynosić będzie 100 proc. potencjalnej emerytury (uwzględniającej też składki płacone do OFE), obliczonej dla osoby w wieku 60 lat i będzie waloryzowana według tych samych zasad co emerytury i renty z FUS. Będzie można na nią przejść na pięć lat przed osiągnięciem wieku emerytalnego (czyli w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn), w niektórych przypadkach nawet na dziesięć lat przed osiągnięciem tego wieku. Trzeba będzie jeszcze spełnić inne warunki – odpowiedni ogólny staż ubezpieczeniowy (20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn), staż pracy w warunkach szczególnych lub przy wykonywaniu pracy o szczególnym charakterze przez co najmniej 15 lat. Z emerytury pomostowej będą mogły skorzystać te osoby, które zostaną zgłoszone przez pracodawców. Nie jest też ważne, czy ktoś jest w otwartym funduszu emerytalnym, czy też nie.

Większość kosztów finansowania emerytur pomostowych wziąłby na siebie budżet państwa. Rząd chce jednak, by pracodawcy, odpowiedzialni za tworzenie warunków pracy, współfinansowali emerytury pomostowe z dodatkowych składek wynoszących 1,5% wynagrodzenia pracowników. Składki te płacone byłyby od 2010 r. Dlaczego rząd proponuje dodatkowe świadczenie, czemu odchodzi od zasady wcześniejszych emerytur? Ponieważ to oznacza znaczne zmniejszenie emerytury.

W nowym systemie składki emerytalne zapisuje się na indywidualnych kontach, a wysokość emerytury z ZUS liczyć się będzie dzieląc zbierany tam kapitał przez liczbę lat, którą statycznie ktoś ma szanse przeżyć. Jeśli wprowadzone zostaną emerytury pomostowe, to zgromadzony w ZUS kapitał będzie waloryzowany, choć nowych składek emerytalnych nie będzie przybywać. W efekcie ubezpieczony niewiele straci na wysokości swojej emerytury.

Gdyby jednak utrzymać wcześniejsze emerytury, to zgromadzony w momencie zakończenia kariery zawodowej kapitał musiałby wystarczyć na więcej lat. Poza tym ubezpieczony straciłby na odsetkach. Tymczasem w końcowych latach przed emeryturą zysk z odsetek jest największy. W efekcie każdy, kto przechodziłby na wcześniejszą emeryturę, miałby bardzo niskie świadczenie.

Ile będą kosztowały emerytury pomostowe?

Według wyliczeń w Polsce jest 243,8 tys. osób, które:

- urodziły się po 1949 roku i przed 1985 rokiem,

- przed 1999 r. były zatrudnione w szczególnych warunkach/ szczególnym charakterze,

-  w 2008 r. były zarejestrowane w ZUS jako wykonujące pracę w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze,

- nie pracowały w zawodach dających prawo do emerytury górniczej.

Na podstawie danych z ZUS i Centralnego Instytutu Ochrony Pracy Ministerstwo Pracy i polityki Społecznej wyliczyło, ile będą kosztować emerytury pomostowe. Przyjęto przy tym następujące założenia:

1. Wszystkie te osoby nie miały przerw w pracy. Oznacza to, że w pierwszym roku wypłat emerytur pomostowych osoby takie mają już przynajmniej 10 lat stażu pracy w szczególnych warunkach.

2. Uwzględniono ryzyko wcześniejszego przejścia na rentę lub śmierci w tej grupie osób.

3. Założono, że wszystkie osoby, jeśli nie przejdą na rentę z tytułu niezdolności do pracy ani nie umrą, osiągną wymagany do emerytury pomostowej staż w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze (czyli 15 lub 10 lat, w zależności od wykonywanej pracy lub zawodu).

4. Założono także, że przechodząc na emeryturę pomostową będą miały za sobą pełną karierę zawodową.

5. Oszacowano, ile będzie kobiet w tej grupie.

6. Założono, że każda z tych osób będzie korzystać z systemu pomostowego, gdy tylko minimalny wymagany wiek i staż pracy, w tym w warunkach szczególnych, na to pozwolą, nikt zaś nie będzie pracował dłużej, dlatego że dłuższa praca wpłynie pozytywnie na wysokość jego emerytury z powszechnego systemu emerytalnego ani z powodu innych czynników.

7. Świadczenie liczone jest według średniej oczekiwanej długości życia dla osoby 60-letniej i wypłacane każdemu z tej grupy do osiągnięcia wieku emerytalnego.

Przy przyjętych założeniach koszty wprowadzenia ustawy o emeryturach pomostowych ponoszone w latach 2009-2040 wyniosą około 12,7 mld zł w wartościach realnych z 2007 r. (0,58% przeciętnego rocznego PKB w tym okresie). W praktyce jednak mogą być niższe, jeśli okaże się, że ludzie zmieniali bądź przerywali pracę, nie mają wymagane stażu lub zechcą pracować dłużej.

Wydatki związane z wypłacaniem emerytur pomostowych będą początkowo relatywnie niewielkie, następnie wraz ze wzrostem liczby uprawnionych do nich osób będą rosnąć, a po roku 2026 zaczną maleć, w miarę jak większość osób objętych emeryturami pomostowymi osiągnie wiek emerytalny i przejdzie na emeryturę w powszechnym systemie. Średnio na emeryturę pomostową będzie przechodzić 5-6 tys. osób rocznie, maksymalnie będzie to około 50 tys. osób rocznie około 2030 r., a potem liczba nowych osób otrzymujących emerytury pomostowe zacznie spadać.

Teraz projekt ustawy trafi do Sejmu.

Zdaniem strony rządowej z dniem 31 grudnia 2008 r. wygasają stare zasady przechodzenia na wcześniejszą emeryturę. Prace nad systemem emerytur pomostowych trwają od 10 lat, dwukrotnie przygotowano projekty ustaw, które przekazano do konsultacji społecznych, jednak żadnemu rządowi nie udało się skierować projektu do Parlamentu.

Powyższa informacja pochodzi ze strony internetowej Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej

Kliknij i zobacz również oficjalny komunikat po Radzie Ministrów z dnia 30 września 2008 r.  

W dniu 30 września br. w resorcie pracy odbyła się burzliwa dyskusja o emeryturach górniczych i przeróbkarzy

W Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej rozmawiano 30 września br.  na temat emerytur górniczych i utrzymaniu uprawnień emerytalnych przeróbkarzy

Spotkanie w resorcie pracy trwało od godziny 11.00 do 13.30. Obrady prowadziła wiceminister Agnieszka Chłoń-Domińczak. W trakcie obrad poruszono wiele istotnych problemów. Jako jedna z pierwszych spraw, była omawiana kwestia rozliczenia czasu pracy stałej i w pełnym wymiarze pod ziemią w kontekście odbierania dni wolnych w innym miesiącu. W sytuacjach, gdy odbiór dni wolnych następuje w miesiącu następnym brak jest wymaganych dni do uznania pracy za stałą i wykonywaną w pełnym wymiarze czasu pracy i powoduje to wyłączenie całego miesiąca z uprawnień do emerytury.

Pani A. Chłoń – Domińczak powiedziała, że rozumie problem i zostanie on przeanalizowany. Związane z odpowiednim rozliczaniem i zaliczaniem innych okresów pracy do pracy pod ziemią, takich jak np. dni chorobowych, opieki nad dzieckiem oraz honorowego oddawania krwi, były również przedmiotem obrad. Górnicze związki zawodowe stoją na stanowisku, że do czasu wejścia nowej górniczej ustawy emerytalnej, a więc do pierwszego stycznia 2007 roku nie powinno się odrabiać dniówek chorobowych. Resort pracy ma odmienne zdanie w tej sprawie.

Kolejnym kontrowersyjnym tematem, była sprawa uprawnień emerytalnych pracowników przeróbki mechanicznej węgla. Przedstawiciele wszystkich Górniczych Central Związkowych jednoznacznie opowiedzieli się za tym, aby pracownicy przeróbki przechodzili na emerytury tak, jak dotychczas: mężczyźni w wieku 55, natomiast kobiety w wieku 50 lat.

Argumenty przemawiające za takim rozwiązaniem przedstawił, Sławomir Łukasiewicz - przewodniczący ZZ "PRZERÓBKA", który przypomniał, iż rozchodzi się jedynie o utrzymanie tego, co dotychczas obowiązuje. Wskazując, że strona rządowa w trakcie prac nad emeryturami pomostowymi oświadczyła, że w przypadku uznania przez ekspertów medycyny i ochrony pracy danej pracy za wykonywaną w warunkach szczególnych lub  szczególnym charakterze według nowej definicji przyjętej przez Zespół Ekspertów, to powinna ona uprawiać do skróconego wieku wiek emerytalnego takiego jaki, był dotychczas. Co w przypadku przeróbkarzy powinno gwarantować przejście na emeryturę wcześniejszą (pomostową) w wieku 55 lat życia  w przypadku mężczyzn i 50 lat w przypadku kobiet.

Pani A. Chłoń - Domińczak, zapewniła ze swej strony, iż zasięgnie opinii w tej sprawie ekspertów reprezentujących stronę rządową. Równocześnie oświadczyła, że do wszystkich zgłaszanych przez stronę związkową tematów ustosunkuje się na piśmie.

KOMISJA TRÓJSTRONNA ZDECYDUJE O POROZUMIENIU LUB NIEPOROZUMIENIU W SPRAWIE RZĄDOWYCH PO-PSL-MOSTACH

W środę 24 września br. na plenarnym posiedzeniu Komisji Trójstronnej ma zostać podsumowany stan prac Zespołu Ekspertów Medycyny i Ochrony Pracy oraz Zespołów Trójstronnej Komisji ds. ubezpieczeń społecznych oraz ds. polityki gospodarczej i rynku pracy, w obszarze systemu emerytalnego.

W piątek 19 września br. wszystkie zespoły problemowe KT próbowały ostatni raz uzgodnić obszary, w których się zgadzają. Szybko jednak się okazało, że było to zadanie nad wyraz trudne. Strony nie potrafiły nawet uzgodnić tego, co już wcześniej zostało uzgodnione.

Przykładowo w sprawie, która wydawała się już uzgodniona, a mianowicie definicji pracy w szczególnym charakterze, nagle pracodawcy oświadczyli, że nie zgadzają się z zaproponowaną przez stronę rządową kompromisową definicją i oznajmili, że uzgodnienia dwóch stron nie mogą być uznawane jako uzgodnienia całego zespołu.

Wielką kością niezgody stałą się sama filozofia ustawy o emeryturach pomostowych, która zdaniem strony rządowej i pracodawców zakłada, że świadczenia pomostowe mają być świadczeniami wygasającymi.

Ostatecznie ustalono, że strona rządowa prześle do partnerów społecznych swe stanowisko w sprawie wyniku prac połączonych Zespołów problemowych TK: ds. ubezpieczeń społecznych oraz ds. polityki gospodarczej i rynku pracy, do którego organizacje społeczne przedstawią swe stanowiska według określonego wzoru.

Treść tego wzoru wraz z uwagami naszej organizacji związkowej znajduje się tutaj – kliknij i zobacz….

Poniżej przedstawiamy oficjalne Stanowisko OPZZ, które zostało przesłane do Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w temacie podsumowania prac Zespołów Trójstronnej Komisji w zakresie emerytur pomostowych. Jak można z niego wyczytać, to uwzględnia ono nasze zgłoszone uwagi i wnioski, które dla porównania znajdują się wyżej. Tym samym pozytywnie oceniamy współpracę z kierownictwem OPZZ w zakresie współdziałania na rzecz obrony należnych nam  uprawnień emerytalnych.

Stanowisko OPZZ w sprawie wyniku prac połączonych Zespołów problemowych TK - kliknij i zobacz...

STAN PRAC NAD EMERYTURAMI (PO)MOSTOWYMI

Z ramienia OPZZ w charakterze eksperta strony związkowej, Sławomir Łukasiewicz – przewodniczący Zarządu Krajowego ZZ „PRZERÓBKA”, aktywnie uczestniczy w pracach Grupy Ekspertów Medycyny i Ochrony Pracy oraz Zespołów Trójstronnej Komisji ds. ubezpieczeń społecznych oraz ds. polityki gospodarczej i rynku pracy, w obszarze systemu emerytalnego.

Stan tych prac od momentu realizacji zalecenia z posiedzenia Prezydium TK, które odbyło się w dniu 21 sierpnia 2008 r., a dotyczącego podsumowania dotychczasowych wyników prac, przedstawia się następująco: Do dnia 10 września br. odbyły się 3 posiedzenia połączonych Zespołów oraz 1 spotkanie Grupy Ekspertów Medycyny i Ochrony Pracy, w której skład wchodzili przedstawiciele desygnowani przez strony.

W dniu 2 września 2008 r. partnerzy społeczni dokonali podsumowania dotychczasowych wyników prac przedstawiając swoje stanowiska. Odnosząc się do stanowisk organizacji strona rządowa poinformowała, że w ramach dalszych prac można przedyskutować kwestie zaliczenia do czynników ryzyka pracy zmianowej w porze nocnej w ruchu ciągłym z precyzyjnym określeniem pory nocnej. Ponadto zaproponowała nowy zapis definicji, która budziła kontrowersje po stronie związków zawodowych. Ponieważ strona związkowa uznała, ze propozycja musi być skonsultowana z ekspertami organizacji, uzgodniono, że kwestie te zostaną ponownie przedyskutowane w gronie ekspertów medycyny i ochrony pracy desygnowanych przez organizacje w dniu 4 września br.

W trakcie tego spotkania Sławomir Łukasiewicz, jako ekspert strony społecznej z ramienia OPZZ zaapelował, aby zespół ekspertów medycyny i ochrony pracy przedstawił ze swej strony stanowisko, w którym zawarta, będzie sugestia, że emerytury wcześniejsze (pomostowe) nie mogą być z założenia ustawowego świadczeniami wygasającymi, gdyż tak długo, jak w środowisku pracy występują czynnika ryzyka determinowane zarówno siłami natury oraz procesami technologicznymi, to tak długo muszą funkcjonować uprawnienia emerytalne ograniczające aktywność zawodową pracowników zatrudnionych w tych warunkach.

Pomimo poparcia tego apelu przez wszystkich pozostałych ekspertów ze strony społecznej, to został on potraktowany przez przewodniczącą Zespołu prof. dr hab. n. med. Danutę Koradecką, jako nie wchodzący w zakres kompetencji prac Zespołu. Trudno jednak zgodzić się z takim stwierdzeniem, gdyż jest ono po prostu pozbawione logiki. - Przecież, to nie kto inny tylko eksperci medycyny i ochrony pracy wskazują dane czynniki ryzyka, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej, stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku – uważa Sławomir Łukasiewicz.

W dyskusji nad definicją pracy w szczególnym charakterze przedstawiciele poszczególnych central związkowych zawnioskowali o przerwę celem ustalenia swojego jednolitego stanowiska, które dotychczas było rozbieżne. W jej trakcie wypracowana następująca propozycja wspólnej definicji.

 „Prace w szczególnym charakterze są to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności lub szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób nie zagrażający bezpieczeństwu publicznemu, zdrowiu lub życiu ludzkiemu, a także dobrom społecznie ważnym, obniża się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej związanego z procesem starzenia się.”

Ustosunkowując się do tej propozycji prof. D. Koradecka stwierdziła, że odbiega ona znacznie od dotychczasowych uzgodnień i zaproponowała pozostawienie definicji prac w szczególnym charakterze w brzmieniu przedłożonym 2 września 2008 roku. W atmosferze istniejących rozbieżności strony rozstały się ustając, że w dniu 8 i 9 września odbędzie się spotkanie połączonych Zespołów. Zgodnie z ustaleniami Zespoły przystąpiły do dalszych rozmów w tych dniach. W ich trakcie dokonano analizy wypracowanych przez grupę ekspertów propozycji w odniesieniu do definicji prac w szczególnym charakterze oraz czynników ryzyka w szczególnych warunkach pracy oraz przedstawionego Wykazu prac w szczególnym charakterze, który zawiera 22 pozycje określające rodzaje prac.

Rozważano również wprowadzenie, do Wykazu prac w szczególnym charakterze z dnia 4 września br., propozycji 18 rodzajów prac, zgłaszanych przez stronę związkową a nieuwzględnionych ww. Wykazie. Uwzględniając sugestie strony związkowej, strona rządowa zaproponowała następujące, nowe brzmienie definicji prac w szczególnym charakterze:

Prace o szczególnym charakterze są to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności i lub szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym przede wszystkim zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza obniża się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanej z procesem starzenia się.

Strona pracodawców nie wyraziła zgody na zastosowanie spójnika lub zamiast i w definicji. Zgłoszono wniosek, aby przed ostatecznym przyjęciem tekstu definicji przystąpić do przedyskutowania rodzajów prac wyspecyfikowanych w Wykazie prac w szczególnym charakterze, który został przyjęty przez uczestników spotkania. Dodatkowo, Jeremi Mordasiewicz – reprezentujący KPP „Lewiatan” zaapelował, aby strona związkowa określiła jakie rodzaje prac w szczególnym charakterze widzi w tym wykazie oraz zawnioskował, ażeby przyjąć, że skrócony wiek emerytalny, będzie dla wszystkich uprawnionych jedynie o 5 lat.

W odpowiedzi Sławomir Łukasiewicz – stwierdził, że rolą i zadaniem związków zawodowych jest maksymalna obrona wszystkich dotychczasowych uprawnień emerytalnych zarówno w zakresie ich nabywania, obliczania i wypłacania, a propozycja skrócenie wieku emerytalnego jedynie do 5 lat może być rozpatrywana w zakresie osób podejmujących pracę po 1 stycznia 1999 r., a więc po wejściu w życie ustawy reformującej system emerytalny w Polsce. W państwie praw nie powinno się zmieniać „zasad gry w trakcie gry”, czyli zasad nabywania uprawnień emerytalnych z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w trakcie ich nabywania. Wnioskując, aby poważnie została rozpatrzona propozycja wprowadzenia w życie tzw. „opcji zerowej”.

W trakcie wymiany zdań partnerzy uzgodnili 16 rodzajów prac zawartych w Wykazie prac w szczególnym charakterze oraz przedyskutowali również sprawę propozycji rodzajów prac nie wprowadzonych do projektu Wykazu prac w szczególnym charakterze. W wyniku dyskusji ustalono, że strona rządowa przeanalizuje swoje stanowisko w odniesieniu do następujących propozycji strony związkowej:

• prace personelu medycznego oddziałów intensywnej opieki medycznej (OIOM) i leczenie ostrych zatruć,

• prace kolejarzy (SOKiści i inni).

Pozostałe pozycje nie uzyskały akceptacji organizacji pracodawców i strony rządowej. W dalszej części przedstawiony został wykaz czynników ryzyka wynikający z poprzednich dyskusji w ramach Zespołu Ekspertów Medycyny i Ochrony Pracy:

1) w szczególnych warunkach determinowanych siłami natury:

a) prace pod ziemią;

d) prace w powietrzu;

2) w szczególnych warunkach determinowanych procesami technologicznymi

• prace w warunkach gorącego mikroklimatu;

• prace w warunkach podwyższonego ciśnienia atmosferycznego.

Wykaz ten został poszerzony w stosunku do projektu ustawy z 16 czerwca 2008 r. o „prace w powietrzu” oraz „prace w warunkach podwyższonego ciśnienia atmosferycznego”.

Organizacje związkowe zaproponowały poszerzenie tego wykazu o następujące czynniki:

a) prace w hałasie powyżej 90 dB,

f) praca zmianowa nocna.

Niestety powyższe propozycje nie uzyskały akceptacji organizacji pracodawców i strony rządowej, ponieważ istnieją stosowne regulacje prawne w tym zakresie. Mimo występujących rozbieżności partnerzy społeczni zadeklarowali chęć podjęcia dalszych rozmów. Zaplanowano, że następne spotkanie Zespołów TK ds. ubezpieczeń społecznych oraz ds. polityki gospodarczej i rynku pracy odbędzie się w dniu 12 września br.

Partnerzy zaproponowali, aby porządek obrad obejmował zarówno zakres podmiotowy jak i przedmiotowy.

1. Zakres podmiotowy projektu ustawy o emeryturach pomostowych:

• pracownicy OIOM, zatrucia,

• praca po dniu 31 grudnia 2008, pracownik czy ubezpieczony.

2. Zakres przedmiotowy projektu ustawy o emeryturach pomostowych:

• tryb ustalania stanowisk prac objętych emeryturami pomostowymi wraz z trybem odwoławczym,

• wydłużenie okresu wypłacania emerytur pomostowych dla niektórych rodzajów prac.

Ewentualnie przyjęte przez Zespoły ustalenia ww. kwestiach zostaną przekazane Prezydium Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych. W tzw. między czasie w dniu 10 września br. obradowała Trójstronna Komisja, która w sprawach różnych postanowiła przedłużyć prace nad projektem ustawy o emeryturach pomostowych do 19 września br. Przy okazji informujemy, że w temacie wzrostu wynagrodzeń na 2009 r. TK nie doszła do porozumienia.

Podczas prac połączonych Zespołów TK w dniu 12 września br. omówiono zakres podmiotowy i przedmiotowy projektu ustawy o emeryturach pomostowych. W jego trakcie okazało się, że strona rządowa twardo upiera się, że świadczenia pomostowe mają być wygasające. Podnoszony przez stronę związkową argument, że dopóki istnieć, będą czynniki ryzyka, to tak długo muszą istnieć możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę w ogóle nie przemawia dla strony rządowej. Wtórując w tym wygasającym zapędzi rządowi, ekspert pracodawców oświadczył, iż fakt istnienia czynników ryzyka w danym środowisku pracy wcale nie musi oznaczać jego negatywnego oddziaływania na pracowników.

Jedynie przedstawicielka Związku Rzemiosła Polskiego zgodziła się ze stanowiskiem związków zawodowych.

Jednakże mimo tego w tej kluczowej kwestii powstała totalna rozbieżność.

Kolejną „kością niezgody” stała się sprawa określenia, co dalej po 31 grudnia 2008 r., którą strona rządowa starała się pokrętnie wyjaśnić na zasadzie mamienia stronę związkową zapisem zawartym w art. 42 projektu ustawy, z którego wynika, że ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. a przed dniem 1 stycznia 1969 r. wykonującym przed dniem wejścia w życie ustawy prace, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 3, ( czyli określonych w nowych wykazach rodzajów prac ) przysługuje emerytura pomostowa, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ( i tu nie wiadomo o jaką ustawę chodzi, czy o ustawę matkę, która weszła w życie 1 stycznia 1999 r., czy też o emeryturach pomostowych, która ma wejść życie 1 stycznia 2009 r. ) osiągnęli okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach ustawy o emeryturach i rentach z FUS do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym, niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn.

Na pozór można z tego brzmienia dojść do wniosku, że każda osoba, która przepracowała w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze określoną ilość lat, to zostaną one zaliczone do pracy w tych szczególnych warunkach i charakterze. Nic jednak bardziej mylnego, bo zgodnie z pismem jakie otrzymaliśmy z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej wynika, że:

 „Zgodnie z projektem osoba, która po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała nawet przez jeden dzień prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w nowym rozumieniu (art. 5 ust. 1 pkt 6), nie uzyska prawa do emerytury pomostowej, choćby przed dniem wejścia w życie projektowanej ustawy miała pełny wymagany staż pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów dotychczasowych (art. 3 ust. 6). Na podstawie projektowanych przepisów przejściowych emeryturę pomostową uzyskałaby jedynie osoba, która będzie posiadać pełny wymagany staż pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu nowych przepisów.”.

Omawiany były jeszcze 12 września br. pozostałe sprawy, dotyczące między innymi:  prac wykonywanych przez pracowników OIOM (tzw. ojonów), tancerzy, kolejarzy (SOKiści i inni), tryb ustalania stanowisk prac objętych emeryturami pomostowymi wraz z trybem odwoławczym, finansowania emerytur pomostowych (składka), tworzenie wykazu prac w szczególnych warunkach, na szczeblu niższym.

Natomiast z powodu przydługawego ustalania kolejnego posiedzenia połączonych Zespołów KT, który mimo wydłużenia jego prac do dnia 19 września br., to jak później okazało spotka się tylko jeden – jedyny raz w ostatnim dniu, czyli 19 września br. Gdy Sławomir Łukasiewicz – reprezentant strony związkowej postanowił zaprotestować przeciwko takiemu marnotrawieniu danego czasu i zawnioskował, aby wykorzystać go na robocze spotkania branżowe np. w ramach Trójstronnych Zespołów, to pani Agnieszka Chłoń-Domińczak - Podsekretarz Stanu w MP i PS z wielkim oburzeniem stwierdziła, że ma już dojść mówienia tego samego w kółko.

Oznajmiając, że czas na dyskusje się musi skończyć i projekt ustawy musi być skierowany jak najszybciej do Sejmu. Ponadto prowokatorskie wypowiedzi przedstawiciela pracodawców z Business Centre Club, które ograniczały się jedynie do określenia ile osób ma mieć prawo do emerytury pomostowe, i ile mają one kosztować, spowodowały ostrą reakcję strony społecznej. Kiedy atmosfera sięgała zenitu, to pani wiceminister raczyła przypomnieć, że o ilości osób uprawnionych do emerytur pomostowych mają decydować względy medyczny, a nie ekonomiczne. W miarę upływu czasu wiadome stawało się, że nie uda się przedyskutować spraw związanych między innymi z:

• problemem osób, które nie nabędą prawa do emerytur pomostowych – rekompensat,

• zawieszalności świadczeń.

W tej sytuacji przedstawiciel strony związkowej, Sławomir Łukasiewicz zwrócił uwagę, że oprócz tych nie omówionych jeszcze spraw wciąż pozostaje konieczność ustalenia wszystkich proponowanych przez ekspertów strony związkowej czynników ryzyka określających prace w szczególnych warunkach, a w konsekwencji zaktualizowania wykazu prac wykonywanych w tych warunkach. Jego zdaniem szanse na zwarcie kompromisu w ramach prac połączonych Zespołów KT są znikome, gdyż strona rządowa i pracodawcy nie chce słyszeć o wprowadzeniu tzw. opcji zerowej, ani o przyjęciu zasady, że emerytury pomostowych nie będą świadczeniami wygasającymi. Wszystko zatem wskazuje na to, że po zakończonych fiaskiem negocjacjach, po argumentach merytorycznych przyjdzie czas na argumenty niezadowolenia społecznego, których skalę i skutki trudno oszacować.

Red.

EMERYTURY POMOSTOWE: NIE MA KOMPROMISU

W dniu 31 lipca 2008 r. odbyło się kolejne posiedzenie połączonych zespołów problemowych Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych ds. Ubezpieczeń Społecznych oraz Polityki Gospodarczej i Rynku Pracy. Przedmiotem posiedzenia była dyskusja dotycząca zakresu podmiotowego systemu emerytur pomostowych. Ponieważ w tym zakresie nastąpiły poważne rozbieżności zdań strona związkowa postanowiła zwrócić się do Prezydium Trójstronnej Komisji o wskazanie kierunku dalszych prac na forum połączonych zespołów (strona związkowa stoi w dalszym ciągu na stanowisku aby były to świadczenia me wygasające). Postanowiono także przedłożyć na Prezydium Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych informację o stanie prac nad systemem emerytur pomostowych. Ze wstępnych informacji wynika, że posiedzenie Prezydium TK planowane jest po 18 sierpnia br.

INFORMACJA O STANIE PRAC POŁĄCZONYCH ZESPOŁÓW PROBLEMOWYCH TRÓJSTRONNEJ KOMISJI DS. UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH ORAZ POLITYKI GOSPODARCZEJ I RYNKU PRACY

Połączone zespoły obradowały nad kwestiami dotyczącymi projektowanych emerytur pomostowych w okresie od 2 czerwca do 31 lipca 2008 r. W tym czasie odbyło się dziesięć posiedzeń połączonych zespołów. Połączone zespoły były wspomagane pracami Zespołu Ekspertów Medycyny i Ochrony Pracy, w skład którego wchodzili eksperci desygnowani przez wszystkie strony Komisji Trójstronnej a także osoby dodatkowo zapraszane. Odbyło się sześć spotkań tego zespołu.

Prace zespołu ekspertów koncentrowały się na definicji prac w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze, na czynnikach ryzyka występujących w przypadku tych prac oraz na rodzajach prac spełniających kryteria określone w proponowanych definicjach. W trakcie prac połączonych zespołów:

1. Uzgodniono definicję prac w szczególnych warunkach:  

Prace w szczególnych warunkach są to prace wykonywane w pełnym wymiarze czasu pracy, w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości ograniczony w wyniku naturalnego procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku.

2. Zaproponowano określenie czynników ryzyka występujących w przypadku prac w szczególnych warunkach;

Uzgodniono następujące czynniki:

Determinowane siłami natury:

• prace w powietrzu;

Determinowane procesami technologicznymi:

• prace w warunkach podwyższonego ciśnienia atmosferycznego;

• prace związane z dużym obciążeniem statycznym wykonywane w ekstremalnie wymuszonej pozycji ciała.

Co oznaczą w stosunku do pierwotnej propozycji rządowej, rozszerzenie listy rodzajów prac o prace wykonywane w warunkach podwyższonego ciśnienia atmosferycznego, w warunkach zimnego mikroklimatu oraz prace w związane z dużym obciążeniem statycznym wykonywane w ekstremalnie wymuszonej pozycji ciała.

Nie osiągnięto porozumienia w zakresie następujących czynników:

• wykonywanie pracy poza pomieszczeniami zamkniętymi;

• praca w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące oraz prace w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych w strefie zagrożenia.

3. Zaproponowano nowe brzmienie definicji prac o szczególnym charakterze:

Prace o szczególnym charakterze są to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności i szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób nie zagrażający  bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu własnemu i innych osób, zmniejszający  się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanej z procesem starzenia się.

Definicja ta nie została jednak uzgodniona. Organizacje związkowe zgłosiły swoje propozycje modyfikacji tej definicji.

FORUM ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH

Prace o szczególnym charakterze są to prace związane ze szczególną odpowiedzialnością lub wymagające szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób nie zagrażający bezpieczeństwu publicznemu, zdrowiu lub życiu własnemu lub innych osób, obniża się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej spowodowanego procesem starzenia się. 

NSZZ „SOLIDARNOŚĆ”

Prace o szczególnym charakterze są to prace związane ze szczególną odpowiedzialnością oraz wymagające szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób nie zagrażający bezpieczeństwu publicznemu, zdrowiu lub życiu własnemu lub innych osób, a także dobrom społecznie ważnym, obniża się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej spowodowanego naturalnym procesem starzenia się. (definicja ze sprawozdania Zespołu Ekspertów z zakresu Medycyny Pracy ds. Zweryfikowania Wykazów Rodzajów Prac w Szczególnych Warunkach oraz o Szczególnym Charakterze z 2005 r.) 

OGÓLNOPOLSKIE POROZUMIENIE ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH

Prace o szczególnym charakterze są to prace związane ze szczególną odpowiedzialnością oraz wymagające szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób nie zagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu własnemu lub innych osób obniża się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, spowodowanego procesem starzenia się.

4. Dyskutowano nad wykazem prac o szczególnym charakterze. W wykazie prac zaproponowano 21 pozycji (w porównaniu do 17 propozycji w propozycji rządowej), 8 pozycji uzgodniono, 3 pozycje uzgodniono warunkowo, w przypadku 10 pozycji wystąpiły rozbieżności. Ponadto strona związkowa, według stanu na dzień 30 lipca, zaproponowała 18 nowych pozycji, które nie zostały wprowadzone do wykazu. Połączone zespoły nie odbyły jeszcze nad nimi dyskusji, zaprezentowane zostały argumenty ekspertów stron.

W ramach zakresu podmiotowego systemu emerytur pomostowych:

Strona rządowa zaproponowała rezygnację z warunku, zgodnie z którym prawo do emerytury pomostowej przysługiwałoby pracownikowi urodzonemu przed dniem 1 stycznia 1969 r. Opowiada się jednak za utrzymaniem warunku wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze przed dniem 1 stycznia 1999 r.

Strona związkowa stanęła na stanowisku, że przy określeniu zakresu podmiotowego ustawy o emeryturach pomostowych nie powinny występować żadne ograniczenia datami urodzenia, czy podjęcia i wykonywania pracy w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze. Emerytury pomostowe - zdaniem strony związkowej - nie powinny mieć charakteru wygasającego, o ile nie zostaną usunięte wcześniej szczególne warunki pracy. 

Strona pracodawców stoi na stanowisku, ze emerytury pomostowe stanowią element starego systemu emerytalnego i powinny być świadczeniem przejściowym, o wygasającym charakterze. Świadczenia te powinny przysługiwać osobom urodzonym przed 1 stycznia 1969 r. Nie może to być trwały element nowego systemu emerytalnego.  

Pozostałe elementy sytemu, w szczególności zakres przedmiotowy, nie były przedmiotem dyskusji połączonych zespołów. Z powodu przedstawionej wyżej rozbieżności zdań w kwestii zakresu podmiotowego proponowanych rozwiązań, strona związkowa zaproponowała przedstawienie informacji o przebiegu prac połączonych zespołów Prezydium Komisji Trójstronnej, z prośbą o wskazanie kierunku dalszych prac na forum połączonych zespołów. Strony rządowa i pracodawców przystały na tą propozycję.

CZYNNIKI RYZYKA UPRAWNIAJĄCE DO WCZEŚNIEJSZEJ EMERYTURY

W dniach 17 i 19 czerwca br. Sławomir Łukasiewicz, jako ekspert z ramienia OPZZ uczestniczył w pracach Trójstronnego Zespołu Ekspertów Medycyny i Ochrony Pracy do spraw określenia czynników ryzyka uprawniających do wcześniejszej emerytury. Przebieg oraz efekty tych prac obrazują protokoły, które zamieszczamy poniżej. Widać z nich bardzo wyraźnie, iż zdania ekspertów reprezentujących stronę społeczną diametralnie się różniły od ekspertów z nadania strony rządowej. Za kuriozalne należy uznać głosowania, w których stosunkiem głosów 8 za, 9 przeciw, przy 2 wstrzymujących się, rozstrzygano o tym, czy dany czynnik ryzyka ma uprawniać do skróconego wieku emerytalnego, czy też nie. Przecież nie spełniają one wymogu uzyskania bezwzględnej większości 50% + 1 głosów, i dlatego będziemy je kwestionować w ramach prac Trójstronnej Komisji - zapowiada Sławomir Łukasiewicz.

• Protokół z posiedzenia Zespołu Ekspertów Medycyny i Ochrony Pracy z dnia 17.06.2008 r. >>>

• Protokół z posiedzenia Zespołu Ekspertów Medycyny i Ochrony Pracy z dnia 19.06.2008 r. >>>

Czego oczekujemy !?

Jak wiadomo do 10 czerwca br.  trwają w zespołach problemowych Trójstronnej Komisji ds. Społeczno - Gospodarczych prace nad wypracowaniem kompromisu w sprawie uprawnień emerytalnych osób zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Dlatego Zarząd Krajowy ZZ "PRZERÓBKA", skierował do OPZZ swe oczekiwania w tym względzie.

Kliknij i zobacz - czego oczekujemy >>

PROJEKT OBYWATELSKI W SEJMIE

DRUK SEJMOWY 150:  NADZIEJA UTRZYMANIA WCZEŚNIEJSZYCH EMERYTUR PRZESZŁA DO PRAC W KOMISJI

Prawie wszystko na temat obywatelskiego projektu - tutaj...

Dziś mało kto pamięta, iż to nasza organizacja związkowa, była inicjatorem obywatelskiego projektu. Warto więc ten historyczny fakt przypomnieć, aby wszystko było jasne.

Kliknij i zobacz:

- Wystąpienie Branży OPZZ - patrz str. 2

- Przyjęcie naszej uchwały i apelu

Minister Pracy i Polityki Społecznej Jolanta Fedak do 10 czerwca br. wycofała projekt ustawy o emeryturach pomostowych z konsultacji ze stroną społeczną

Do tego czasu połączone Zespoły Trójstronnej Komisji do spraw ubezpieczeń społecznych oraz polityki gospodarczej i rynku pracy mają wypracować konsensus w zakresie kompromisowego kształtu ustawy o emeryturach pomostowych.

Mamy nadzieję, że do tego czasu uda się wypracować satysfakcjonujący wszystkie strony dialogu społecznego upragniony konsensus.

Oto scany odpowiednich dokumentów w tej sprawie:

Decyzja Prezydium Trójstronnej Komisji (21 maja 2008r.)

Pismo do przedstawicieli pracodawców (23 maja 2008r.)

Gotowy projekt ustawy o emeryturach pomostowych

Projekt ustawy o emeryturach pomostowych, który 14 maja 2008 r. trafił do partnerów społecznych i do uzgodnień międzyresortowych, został przedstawiony podczas konferencji prasowej. Uzupełnieniem były wyniki badań, dotyczących aktywizacji osób w wieku okołoemerytalnym.

 

- Jest to realizacja zapowiedzi ustawowej, która byłą zapisana w prawie w 1998 r. Przedstawiony projekt realizuje złożoną wówczas obietnicę. Emerytury pomostowe będą wypłacane osobom pracującym w najtrudniejszych warunkach, które nie mogą być w żaden sposób usunięte przez pracodawcę, lub wykonującym prace, w której odpowiadają za bezpieczeństwo innych osób i która wymagają największej sprawności psychofizycznej – powiedziała podczas konferencji Minister Jolanta Fedak. - Nie wszystkie osoby, które w myśl starych przepisów pracowały w tzw. warunkach szczególnych, będą miały prawo do emerytury pomostowej. Rząd chce, by to eksperci medycyny pracy, a nie urzędnicy lub politycy, określali listę rodzajów prac, które są wykonywane w warunkach szczególnych lub mają szczególny charakter.

 

Emerytura pomostowa będzie dodatkowym, poza systemem emerytalnym, świadczeniem, które osoba uprawniona będzie otrzymywać pomiędzy zakończeniem swojej kariery zawodowej a osiągnięciem wieku emerytalnego. Emerytura ta będzie obliczana przez podzielenie podstawy obliczenia emerytury z FUS, ustalonej w sposób określony w art. 25 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przez średnie dalsze oczekiwane trwanie życia dla osoby w wieku 60 lat.  

 

Na emeryturę pomostową będzie można przejść na pięć lat przed osiągnięciem wieku emerytalnego (czyli w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn), w niektórych przypadkach nawet na dziesięć lat przed osiągnięciem tego wieku.

 

Żeby przejść na emeryturę pomostową trzeba będzie jeszcze spełnić inne warunki –odpowiedni ogólny staż ubezpieczeniowy (20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn), staż pracy w warunkach szczególnych lub przy wykonywaniu pracy o szczególnym charakterze - przez co najmniej 15 lat.

 

Większość kosztów finansowania emerytur pomostowych wziąłby na siebie budżet państwa. Rząd chce jednak, by pracodawcy, odpowiedzialni za tworzenie warunków pracy, współfinansowali emerytury pomostowe z dodatkowych, niewielkich składek.

 

Rząd szacuje, że w latach, w których najwięcej osób przechodziłoby na emeryturę pomostową, koszt tych świadczeń wynosiłby ok. 500 mln zł rocznie. W przyszłości system emerytur pomostowych zastąpi odpowiedni system planowania kariery zawodowej. Nikt bowiem nie powinien pracować tak długo w warunkach szczególnych, by doznać uszczerbku dla zdrowia. Chodzi o to, by ludzie po pewnym czasie zmieniali pracę i się przekwalifikowywali.

 

Osoby, które nabędą do końca 2008 r. prawo do wcześniejszej emerytury (tj. będą miały zarówno wiek, jak i staż pracy, który uprawnia do otrzymania takiego świadczenia), będą mogły przechodzić na emeryturę według starych zasad także po 2008 r. Nie ma więc konieczności składania wniosków o przejście na emeryturę już teraz.

 

Dodatkowo osoby, które do końca 1998 r. spełniły wszystkie warunki związane ze stażem pracy pozwalającym na przejście na wcześniejszą emeryturę, mogą z tego uprawnienia skorzystać na mocy istniejących przepisów.

 

- Problem wcześniejszych emerytur wiąże się ściśle z aktywizacją zawodową osób w wieku okołoemerytalnym – stwierdziła Wiceminister  Agnieszka Chłoń-Domińczak. Dlatego Departament Analiz Ekonomicznych i Prognoz zainicjował badania tego problemu. Podczas konferencji eksperci przedstawili wyniki badań: „Dezaktywizacja osób w wieku okołoemerytalnym” oraz „Sprawowanie opieki oraz inne uwarunkowania podnoszenia aktywności w starszym wieku produkcyjnym”.

 

 

	Projekt ustawy o emeryturach pomostowych (projekt z 13 maja 2008 r.)	258.9kb	2008-05-14
	Uzasadnienie	326.19kb	2008-05-14
	Wykaz prac w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze	142.5kb	2008-05-14

 

Kliknij i przejdź do projektu ustawy o emeryturach pomostowych, wraz z uzasadnieniem i wykazem prac do nich uprawniających, aby przekonać się o jego autentyczność >>>

 

Dezaktywizacja osób w wieku okołoemerytalnym
( pobierz plik w .pdf)

 

Opieka oraz inne uwarunkowania aktywności zawodowej osób w wieku okołoemerytalnym
( pobierz plik w .pdf)