Tak, jak przewidywaliśmy – życie obnaża kolejne buble w ustawowym bublu, jakim jest niekonstytucyjnie naszym zdaniem uchwalona ustawa w dniu 12 października 2017 r. o świadczeniu rekompensacyjnym z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla (Dz. U. 2017 poz. 1971).
Ustawa ta nie tylko zabiera bezpowrotnie węgiel deputatowy emerycki i związane z nim prawo do bezpłatnego węgla i ekwiwalentu węglowego, to na dodatek dzieli na lepszych i gorszych, tych co o rekompensatę się ubiegają i wnioski w sposób prawidłowy złożyli.
Na domiar złego, pomija wdowy i wdowców, dzieci (sieroty, a o półsierotach to już nawet nie chce się mówić), a także wyklucza byłych pracowników, którym jednostronnie pracodawcy (była Kompania Węglowa S.A.) wypowiedziała w trybie i na zasadach art. 42 KP umowy o pracę w części dotyczącej węgla emeryckiego.
Jak się jednak okazuje, to złego w złym nie ma końca, bo pojawiają się kolejne dyskryminacje emerytów z Tauron Wydobycie S.A. w Jaworznie, Przedsiębiorstwa Robót Górniczych Łęczna.
Na szczęście w tej sprawie alarmowani są na bieżąco posłowie, którzy piszą zapytania i interpelacje do ministerstwa energii. Ich lista tak wygląda, jak poniżej, choć są tylko najnowsze interpelacje, a przed nimi w dalszym ciągu na odpowiedź czekają poprzednie.
Na przykład z zapytaniem nr 6277 do ministra energii zwrócił poseł Artur Soboń w sprawie braku możliwości złożenia wniosków o rekompensatę z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla, przez osoby upoważnione, których zakład pracy został zlikwidowany. Data wpływu zapytania zapisana została na 16-11-2017.
Poseł zauważył, że zgodnie z ustawą z dnia 12 października 2017 r. o świadczeniu rekompensacyjnym z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla, osobom uprawnionym do otrzymywaniu deputatów węglowych w trakcie korzystania ze świadczeń emerytalnych i rentowych oraz wdowom, wdowcom i sierotom mającym ustalone prawo do renty rodzinnej po osobie uprawnionej, które utraciły prawo do bezpłatnego węgla, zostanie wypłacona jednorazowa rekompensata w wysokości 10 000 zł. Warunkiem ubiegania się o powyższą rekompensatę jest konieczność złożenia odpowiedniego wniosku do właściwego przedsiębiorstwa wypłacającego, w terminie 21 dni od dnia wejścia w życie ustawy.
Problem w złożeniu takich wniosków mają jednak osoby uprawnione do wypłaty rekompensaty, które zatrudnione były przez przedsiębiorstwa zlikwidowane przed dniem wejścia w życie ustawy. W takiej sytuacji znaleźli się między innymi byli pracownicy PRG Łęczna. Osoby te nie mają możliwości złożenia wniosków do właściwego przedsiębiorstwa wypłacającego w wymaganym ustawowym terminie. Wynika z tego, że osoby którym przysługiwało prawo do bezpłatnego węgla, a ich zakład został zlikwidowany przed wejściem w życie ustawy, nie mogą ubiegać się o objęcie rekompensatami zagwarantowanymi w ustawie.
W związku z powyższym, Poseł pyta Pana Ministra, jakie działania zamierza podjąć ministerstwo w celu umożliwienia złożenia wniosków i wypłaty rekompensat osobom, które znalazły się w opisanej sytuacji?
A co na to pisze i odpowiada minister?
Tu kolejna odpowiedzi w temacie ile wniosków zostało złożonych?
Ponadto odpowiedzi na interpelację Pana Posła Pawła Bańkowskiego, Pana Posła Krzysztofa Gadowskiego, Pana Posła Zdzisława Gawlika, Pana Posła Włodzimierza Karpińskiego, Pani Poseł Jolanty Hibner, Pana Posła Tomasza Piotra Nowaka, Pana Posła Andrzeja Czerwińskiego, Pani Poseł Joanny Frydrych z dnia 1 grudnia 2017 r. nr K8INT17747 w sprawie realizacji ustawy o świadczeniu rekompensacyjnym z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla:
