ZZ PRZERÓBKA

30.11.2006 r.

Trójstronny zespół górniczy w Katowicach

30 listopada doszło wreszcie do zwołania na Śląsku, a nie w Warszawie - Trójstronnego Zespołu ds. Bezpieczeństwa Socjalnego Górników. Obrady odbyły się w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim, i trwały ponad pięć godzin. Z tego 2/3, było monologiem, a w 1/3 dialogiem.

Jak wcześniej pisaliśmy, mimo braku w porządku obrad punktu dotyczącego tragedii w Halembie oraz bezpieczeństwie pracy w górnictwie, to jednak przewodniczący Zespołu, Paweł Poncyljusz, wiceminister gospodarki zdawał sobie doskonale sprawę z tego, iż od tego tematu strona rządowa nie ucieknie. Dlatego od razu zaproponował zmianę porządku obrad, poprzez dodanie do niego kolejnego punktu dotyczącego omówienia tragicznego wypadku w Halembie oraz bezpieczeństwa pracy w górnictwa.

Po przyjęciu protokołów z poprzednich posiedzeń Zespołu przystąpiono do rozpatrzenia punktu poświęconego bezpieczeństwu pracy w górnictwie ze szczególnym uwzględnieniem tragedii jaka miała miała miejsce w Halembie. Rozpoczynając tą część obrad Poncyljusz stwierdził, że ostatnio zarówno na temat tragicznego wypadku w Halembie, jak i bezpieczeństwa pracy w górnictwie bardzo wiele zostało już powiedziane. Jego zdaniem - nic więcej na ten temat nie da się już dopowiedzieć. Mylił się jednak bardzo w swych przypuszczeniach. Jak się szybko okazało, związkowcy wiele nowych informacji i trudnych zapytań dodawali do tej dramatycznej problematyki.

"Solidarność", pytała czy to prawda, że w powołanej przez prezesa Wyższego Urzędu Górniczego Komisji są osoby, które wcześniej opracowywały koncepcje likwidacji feralnej ściany? Jeżeli tak, to należy te osoby wykluczyć ze składu tej Komisji, bo istnieje zagrożenie ich stronniczości, ponieważ zachodzi zjawisko bycia sędzią w we własnej sprawie. Równocześnie "Solidarność" najwyraźniej w poczuciu pewnego dyskomfortu z powodu totalnej krytyki firm zewnętrznych, oddała głos przedstawicielowi z ich związku z Konsorcjum Robót Górniczych, który uświadomił wszystkim, że w górnictwie od 1948 r. są wykonywane roboty specjalistyczne firmy, które są robione przez wykwalifikowanych pracowników. Z kolei "Sierpień 80" wnosił o wyjaśnienie uczestnictwa dodatkowej osoby w zastępie ratowniczym, która na miejscu tragedii podejmowała czynności względem własnego uznania lub polecenia (podejrzenie) przełożonych w ramach prowadzonej akcji ratowniczej. Związek Pracowników Dołowych przyznał z kolei, że czuje się winny zaistniałej tragedii, bo nie miał dość siły, aby zapobiec zatrudniania emerytów pod ziemią. Ratownicy natomiast, jakby wiedząc znaczniej więcej od pozostałych uczestników Zespołu na temat zaistniałej tragedii, ograniczyli się do próby wyjaśnienia kwestii specjalistycznych. Przy czym skrzętnie pomijali fakt, który podniósł przewodniczący ZZ "Przeróbka", a mianowicie - dlaczego będący na poziomie 1030 m pod ziemią zastęp ratowników wycofał się? Nie zgłaszalibyśmy tego, gdy nie "cynk", który otrzymaliśmy od doświadczonego ratownika. Nie jest bowiem żadną tajemnicą, że jako przeróbkarze mamy ograniczoną wiedzę na temat pracy dołowej. Dlatego zadaliśmy to pytanie, ale dziwnym trafem odpowiedzi nie otrzymaliśmy. Ciekawe dlaczego? Zdaniem naszego informatora - pytanie to jest kluczowe dla wyjaśnienia przyczyn i okoliczności zaistniałej tragedii w Halembie. Równocześnie, nie chcąc powtarzać wniosków i spostrzeżeń innych związków zawodowych, zwróciliśmy uwagę na dwa pomijany problemy. Pierwszy, to utrudnienia w przeprowadzeniu przez każde komisje powypadkowe tzw. wizji lokalnej miejsca wypadku. Przypomnieliśmy, iż po ostatnim wypadku w Halembie w 1991 r., była ona możliwa dopiero po upływie roku czasu. W związku z czym należałoby rozważyć możliwość poszerzenia zastępów ratowniczych biorących udział w akacji o dodatkową osobę, będącą "oczami i uszami" mającej być powołanej komisji powypadkowej. Drugi problem, to - niepokojąco narastające w polskim górnictwie zagrożenie metanowe. Z którym świat nauki - mimo zapewnień wybitnych profesorów o jego dostatecznym rozpoznaniu - najwyraźniej nie potrafi się poradzić. O czym świadczy wzrastająca w ostatnim czasie liczba wypadków śmiertelnych z udziałem metanu. Dlatego wnosiliśmy o pilne podjęcie przez rząd działań w zakresie zaktywizowania prac naukowo - badawczych nad zagrożeniem metanowym w górnictwie pod kontem jego maksymalnego zneutralizowania. Uważamy bowiem, że stosowana obecnie w tym zakresie profilaktyka - jak pokazuje życie - jest niewystarczająca. Naszym zdaniem - śmierć górników w "Halembie" nie może iść na marne, ale winna dać życie tym wszystkim, co obecnie i w przyszłości, będą pracować pod ziemią.

Ostatecznie na koniec dyskusji w tym temacie związkowcy zawnioskowali o poszerzenie komisji rządowej ds. przeglądu kopalń o przedstawicieli strony społecznej. Ponadto uznali za konieczne, aby od 1 stycznia 2007 roku zwiększyć przyjęci nowych pracowników do pracy pod ziemią, bez uzyskiwania dodatkowej zgody na ich zatrudnienie resortu gospodarki i rady nadzorczej. Jednak przedstawiciele resortu gospodarki twierdzili, że kopalnie zatrudniają akurat tylu pracowników, ilu trzeba. A jeżeli, spółki węglowe zgłaszają potrzeby zatrudnienia nowych pracowników, to resort gospodarki pozytywnie ustosunkowuje się do tych wniosków. Czego przykładem są dwie spółki - JSW i KHW, które uzyskały zgodę na przyjęcie nowych pracowników z zewnątrz do pracy pod ziemią i w zakładach przeróbczych. Związkowcy mieli jednak zupełnie odmienne zdanie w tym temacie.

W dalszej części obrad przystąpiono do rozpatrzenia opinii, uwag i stanowisk strony związkowej zgłoszonych wcześniej na piśmie do strategii dla górnictwa na lata 2007-2015. To był żenujący spektakl arogancji władzy ze strony rządowej, bo jak inaczej określić fakt, że mając ponad miesiąc dodatkowego czasu na ustosunkowanie się strony rządowej do opinii parterów społecznych - związanego z przepychankami co do miejsca i terminu zwołania Zespołu, przedstawiciel strony rządowej ograniczył się w tej części jedynie do odczytywania wybranych fragmentów z opinii związków zawodowych i komentowania ich na zasadzie - "zasadne" lub "nie zasadne". O ile jednak poprzestałby tylko na tym, to być może nie doszłoby do ostrej reakcji strony związkowej. Proszę sobie wyobrazić - mówi nam Sławomir Łukasiewicz, że przedstawiciel strony rządowej ustosunkowując się do konieczności zagwarantowania bezpieczeństwa energetyczne naszego kraju stwierdził, że - węgiel koksujący nie wchodzi w ten zakres, a tym samym kopalnie Jastrzębskiej Spółki nie liczą się w tym rozrachunku. Takie stwierdzenie oczywiście spowodowało ostrą reakcję przedstawicieli strony związkowej z JSW, którzy chcieli zlinczować przedstawiciela rządu.

W zasadzie, wszyscy zgodnie ocenili, że po raz kolejny strona rządowa lekceważąco potraktowała opinie związków zawodowych przedstawione do omawianej "Strategii...". I gdy wydawało się, że posiedzenie Zespołu zakończy się totalnym fiaskiem, to ratunkiem okazał się wniosek Kazimierza Grajcarka z "Solidarności", aby powołać robocze podzespoły lub zespół do wynegocjowania kompromisowych zapisów przyszłej strategii z podziałem na poszczególne jej rozdziały. Pomysł szybciutko pochwycił, Poncyljusz, który zaproponował, powołanie podzespołu według parytetu reprezentatywności. Miałby on liczyć około 10 osób. Górnicze związki w najbliższy wtorek 5 grudnia mają ustalić, kto będzie w nim zasiadał. Pierwsze posiedzenie podzespołu roboczego zaplanowano na 12 grudnia w Katowicach. Po zakończeniu jego prac zwołane zostanie plenarne posiedzenie Zespołu Trójstronnego ds. Bezpieczeństwa Socjalnego Górników, którego zadaniem będzie akceptacja nowej wersji strategii.

Ponadto podczas czwartkowych obrad pojawił się pomysł, żeby dotychczasową ustawę dla górnictwa przedłużyć w obowiązującej postaci (wprowadzono by tylko kosmetyczne zmiany) do czasu, aż zostanie opracowana nowa ustawa. Nowa ustawa miałaby być gotowa i uchwalona dopiero w roku przyszłym.

W trakcie obrad miała miejsce krótka wymiana zdań, która choć była prowadzona w tonie żartobliwym, to jednak wywołała sporą sensację medialną. Oto jej przebieg:

Krótka rozmowa między związkowcem a wiceministrem na temat emerytur górniczych. Pytał Andrzej Ciok z górniczej "Solidarności", a odpowiadał wiceminister Paweł Poncyljusz.

Ciok: - To w tym układzie, do kiedy mają pracować związkowcy?

Poncyljusz: - Do 65. roku życia.

Ciok: - A co potem?

Poncyljusz: - Potem poślemy po was karetkę i podamy pavulon.

Głos z sali: -Teraz jest modny Corhydron!

Zaległa cisza.

Poncyljusz: - Przepraszam, żartowałem.

30.11.2006 r.

Urodziny w przeddzień Barbórki

Uroczyste otwarcie nastąpiło w przeddzień Barbórki, a więc 3 grudnia 1971 r. Dokonał tego ówczesny I sekretarz KC PZPR - Edward Gierek, a meldunek o przygotowaniu i gotowości zakładu do uruchomienia złożył mu pierwszy dyrektor kopalni Maksymilian Tarabura.

35 lat KWK "Borynia"

W latach 60. i 70 w Rybnickim Okręgu Węglowym co kilka lat oddawano do użytku nowy zakład górniczy, a w rejonie Jastrzębia znajdowały się największe w Polsce zasoby węgla koksowego. Dzięki niemu w ciągu kilkunastu lat niewielka uzdrowiskowa miejscowość stała się 100. tysięcznym, górniczym miastem.

Trudne początki
Do ukrytego pod ziemią węgla próbowano dotrzeć już pod koniec XIX wieku, kiedy to hrabia Hochberg uzyskał od króla Prus zgodę na eksploatację minerałów w swoich dobrach. W wyniku kilku odwiertów wykonanych do głębokości ponad 1243 m opracowano projekt pola górniczego w Szerokiej, a sama kopalnia miała być usytuowana tam, gdzie dziś stoi zakład karny. W 1938 r. plan zmodyfikowano, jednak do budowy kopalni nie doszło z powodu wybuchu II wojny światowej. Jako następni pomysł podchwycili Niemcy, którzy chcieli zbudować tu zakład wydobywczy w 1942 roku. Zamiar ten nie doszedł do skutku, jednak po wojnie - w 1954 roku - wiercenia zostały wznowione, a potem zaczęły powstawać kopalnie.
Pierwszą oddaną do użytku w 1962 roku była KWK "Jas-Mos". Siedem lat później ruszyła eksploatacja w "Zofiówce", a po kolejnych dwóch latach w "Boryni.

10 lat budowy
Taką nazwę nadano kopalni w lutym 1959 roku w biurze Projektów Górniczych w Gliwicach. Od momentu opracowania wstępnego projektu zakładu do uruchomienia kopalni minęło 10 lat. W budowę, którą kierował Włodzimierz Ostaszewski, było zaangażowanych 15 przedsiębiorstw.
W założeniach projektowych przyjęto, iż "Borynia" będzie wydobywała 10 tysięcy ton węgla na dobę. Przewidywano budowę dwóch poziomów wydobywczych - 713 m i 838 m, a jej żywotność oceniono na 30 lat. Pierwsze roboty polegały na niwelacji terenu i wykonaniu dróg nadających się do prowadzenia transportu ciężkiego. Budowa odbywała się w niezwykle trudnych warunkach geologiczno-górniczych, oprócz tego zaczęło brakować pieniędzy. Zamiast planowanych ponad 4 miliardów złotych na "Borynię" przydzielono tylko 2,6 miliarda złotych. Poza tym w miarę postępu prac stawało się oczywiste, iż dane zawarte w dokumentacji geologicznej różnią się od rzeczywistości, a złoże "Boryni" cechuje się skomplikowaną tektoniką, zmienną grubością i nachyleniem pokładów, wzmożonym ciśnieniem górotworu i występują w nim niekorzystne warunki klimatyczne. Obawiano się nawet, że nie zostanie dotrzymany termin pierwszego wydobycia. Poszukując odpowiedniego pokładu wielokrotnie zmieniano warianty i opcje, ostatecznie zdecydowano się na pokład 404/1, w którym uruchomiono pierwszą ścianę B-1. Uroczyste otwarcie nastąpiło w przeddzień Barbórki, a więc 3 grudnia 1971 r. Dokonał tego ówczesny I sekretarz KC PZPR - Edward Gierek, a meldunek o przygotowaniu i gotowości zakładu do uruchomienia złożył mu pierwszy dyrektor kopalni Maksymilian Tarabura.

Cel: 10 tysięcy ton
W pierwszym roku eksploatacji kopalnia miała wydobywać 2 tysiące ton węgla na dobę i każdego roku dokładnie o tyle zwiększać produkcję aż do osiągnięcia docelowego poziomu 10 tysięcy ton. Intensywne roboty górnicze umożliwiły wykonanie planu w 1972 roku, jednak już w następnych latach zaczęły się piętrzyć trudności. Zmagano się z uskokami, słabymi i opadającymi stropami a także nadmiernym ciśnieniem górotworu. W 1973 roku uzyskano średnie wydobycie w wielkości 3 681 t/d, w 1974 roku - 5 262 t/d, a w roku 1975 poziom wydobycia wyniósł 6 306 t/d. W tej sytuacji dla wszystkich było oczywiste, że bez zmian w założeniach techniczno - organizacyjnych i poważnej modernizacji robót kopalnia nie osiągnie planowanego wydobycia. Zaczęto wdrażać nowe technologie eksploatacji i sprowadzać do kopalni specjalistyczny sprzęt, produkowany między innymi w Niemczech, Austrii, Anglii i ZSRR. Dzięki temu w 1978 roku średnie dobowe wydobycie przekroczyło 8 tysięcy ton, a rok później - 9 tysięcy ton, jednak do 10 tysięcy ton węgla na dobę kopalnia doszła dopiero pod koniec 1982 roku. Był to czas strajków robotniczych, przemian politycznych i kryzysu społeczno-ekonomicznego, a więc okres wyjątkowo niesprzyjający inwestycjom. Jednak właśnie wtedy udało się "Boryni" osiągnąć docelowe zdolności produkcyjne i utrzymać je przez wiele kolejnych lat. Najwięcej węgla w swojej 35. letniej historii - łącznie 3 159 855 ton (10 389 ton na dobę) - kopalnia wydobyła w 1987 roku, a więc w okresie obowiązywania sześciodniowego tygodnia pracy. W następnych latach - mimo wyższego wydobycia dobowego - nie udało się pobić tego rekordu, gdyż górnicy wywalczyli sobie wolne soboty. W 1999 roku "Borynia" wydobyła 2 824 520 ton surowca, osiągając najwyższe w swojej historii wydobycie dobowe na poziomie 11 076 ton. W sumie w ciągu 35 lat fedrowania kopalnia wydobyła 85, 5 miliona ton węgla i wydrążyła prawie 800 km podziemnych wyrobisk.

Ludzi mniej niż na początku

Wraz z wydobyciem rosła także liczebność załogi, choć nie zawsze zależność ta była tak oczywista. W pierwszym roku działalności w kopalni pracowało 4 138 osób i z roku na rok pracowników przybywało - aż do 1978, kiedy to "Borynia" zatrudniała 8 355 osób. W rekordowym pod względem wydobycia 1987 roku ludzi było już mniej. Załoga składała się z 7 042 osób, a w następnych latach pracowników ubywało. W 1999 roku zatrudnienie spadło do 4 145 osób, a w ubiegłym roku w kopalni pracowało 3 371 osób. Po koniec października tego roku załoga liczyła 3 445 osób.
Licząsię wskaźniki
Na przełomie lat 80. zaczęło ubywać nie tylko pracowników, ale i eksploatowanych ścian. Główne hasła przyświecające ówczesnym reformatorom to dostosowanie wielkości wydobycia do potrzeb rynkowych, koncentracja produkcji, wzrost wydajności i ograniczanie kosztów. Ilość eksploatowanych ścian zmniejszyła się z kilkunastu do kilku rocznie, a średnioroczne wydobycie ze ściany przekroczyło w 1997 roku 2 tys. ton węgla na dobę, jednak rekord padł w 1999 roku, gdy osiągnęło wysokość 2 663 ton. Wzrosła też średnia długość eksploatowanych ścian - do około 200 m (244 m w 2000 roku i 237 m w 2001 roku), a średni postęp ściany - do ponad 3 metrów na dobę.
Aktualnie kopalnia prowadzi eksploatację na poziomach 713 m, 838 m i znajdującym się w budowie poziomie -950 m.

Inwestowanie w przyszłość
"Borynia" wydobywa poszukiwany przez koksowników węgiel typu 35.2, a zanieczyszczenie urobku kształtuje się na poziomie około 42 procent. Zasoby operatywne kopalni szacowane są w tej chwili na ponad 37 milionów ton, z czego 7 milionów znajduje się na poziomie 838 m, 24 miliony - na przygotowywanym do eksploatacji poziomie 950 m, a kolejne 6 milionów węgla zalega na poziomie 1004 m. Kopalnia stara się zwiększać zasoby operatywne, a więc przeznaczone do wydobycia, poprzez dokładniejsze rozpoznanie złoża i przekwalifikowanie zasobów nieprzemysłowych do przemysłowych. Tylko w tym roku wydobyła około 660 tysięcy ton węgla zalegającego w pokładach zaliczanych wcześniej do zasobów nieprzemysłowych. Dzięki temu "Borynia" będzie mogła wydobywać węgiel co najmniej do 2020 roku.
Przygotowania do udostępnienia zasobów węgla zalegających na poziomie 950 m "Borynia" rozpoczęła od wydłużenia wyciągu szybowego w szybie II, który służy do jazdy ludzi i transportu materiałów. Został on w latach 1997 - 2000 pogłębiony o 120 metrów, a w następnych latach uzbrojony. W ubiegłym roku kopalnia przystąpiła do modernizacji przedziału południowego i - poczynając od Barbórki 2005 r - załoga zaczęła nim zjeżdżać na poziom 950 metrów, a kilka tygodni później uruchomiono transport materiałów. Ze względu na czas i koszty urobek z tego poziomu będzie kierowany taśmami na poziom 838 m i dopiero stamtąd wyciągany na powierzchnię.
Wraz z głębokością eksploatacji rośnie zagrożenie temperaturowe i pogarszają się warunki klimatyczne. W tej sytuacji konieczna stała się budowa systemu klimatyzacji grupowej o sumarycznej mocy 3 MW, którą oddano do użytku w ubiegłym roku. Jednym z najważniejszych tegorocznych zadań inwestycyjnych była natomiast modernizacja węzła odwadniania koncentratu węglowego w zakładzie przeróbczym. Wysiłki te doceniła rybnicka Izba Przemysłowo - Handlowa, która nagrodziła kopalnię w listopadzie "Czarnym Diamentem" przyznawanym za zasługi dla rozwoju regionu. Należy również zaznaczyć, że w grudniu 1998 roku Główne Centrum Bezpieczeństwa Górniczego przyznało "Boryni" - jako pierwszej kopalni w górnictwie podziemnym - certyfikat zaświadczający o wprowadzeniu systemu zarządzania bezpieczeństwem pracy, a w listopadzie 2003 roku Główny Instytut Górnictwa w Katowicach przyznał jej certyfikat systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy. W 2005 roku kopalnia uzyskała certyfikat potwierdzający zgodność systemu zarządzania jakością i zarządzania środowiskowego z międzynarodowymi normami.
Katarzyna Jabłońska - Bajer.
Trybuna Górnicza

Z OKAZJI PIĘKNEGO JUBILEUSZU

SKŁADAMY ŻYCZENIA

WSZELKIEJ POMYŚLNOŚCI I GÓRNICZEGO SZCZĘŚCIA

CAŁEJ ZAŁODZE KWK "BORYNIA"

Zarząd Krajowy ZZ "PRZERÓBKA"

29.11.2006 r.

KOMPANIA WĘGLOWA WYCHODZI NA PLUS

Sytuacja ekonomiczna i finansowa Kompanii Węglowej S.A. za 10 miesięcy 2006 r.

Kompania Węglowa S.A. to największa firma górnicza w Europie zatrudniająca 67,4 tys. osób. W wyniku procesu restrukturyzacji spółki w okresie od 01.02.2003 do 31.10.2006 stan zatrudnienia obniżył się o 17,6 tys. osób. W momencie powstania (01.02.2003r.) Kompania Węglowa S.A. grupowała 23 kopalnie i 9 zakładów, natomiast aktualnie w jej strukturach znajduje się 17 kopalń i 5 zakładów, co świadczy o intensywnym procesie restrukturyzacji Spółki. Zdolność wydobywcza kopalń wynosi ok. 53 miliony ton węgla rocznie, co stanowi ponad 50 % produkcji węgla kamiennego w Polsce.

Podstawowe wskaźniki techniczno - ekonomiczne w miesiącu październiku br. oraz w okresie I-X 2006r.

Produkcja węgla w okresie I-X 2006 roku wyniosła 42,7 mln ton tj. 201,7 tys. ton/dobę.

Wydajność pracy:

♦	ogólna w węglu handlowym	3 802	kg na pracownikodniówkę,
♦	dołowa w urobku węglowym	7 344	kg na robotnikodniówkę,
♦	na 1 zatrudnionego w kop. zasad.	64	t/miesiąc

Sprzedaż węgla w okresie I-X 2006 roku wyniosła 41,7 mln ton węgla, z tego 32,1 mln ton w kraju (77,0 %) i 9,6 mln ton na eksport (23,0 %). W m-cu październiku KW S.A. sprzedała 4,5 mln ton węgla - sprzedaż w październiku jest wyższa od miesiąca września br. o 0,4 mln ton Sprzedaż krajowa wyniosła 3,8 mln ton, a eksportowa 0,7 mln ton, co stanowi 15,6 % udziału w sprzedaży ogółem
średnia cena zbytu węgla w okresie I-X 2006 r. (wg sprawozdania WKS-A) wyniosła 162,20 zł/t, w tym w kraju 165,10 zł/t natomiast w eksporcie 152,45 zł/t.
W miesiącu październiku cena zbytu osiągnęła poziom 173,24 zł/t, w tym w kraju 172,38 zł/t, a w eksporcie 177,83 zł/t. średnia cena zbytu w październiku była o 2,75 zł/t wyższa od uzyskanej we wrześniu. średnia cena w sprzedaży krajowej była wyższa o 3,45 zł/t niż we wrześniu. W eksporcie cena spadła w stosunku do miesiąca poprzedniego o 0,67 zł/t.

W okresie I-X 2006 roku Kompania osiągnęła zysk na sprzedaży każdej tony węgla w wysokości 2,53 zł/t. Na podstawowej działalności, jaką jest sprzedaż węgla Kompania w okresie I-X 2006 roku osiągnęła zysk w wysokości 105,5 mln zł. Zysk netto za okres I-X 2006 roku wyniósł 20,5 mln zł

Od 1 maja 2004r., tj. od dnia przystąpienia Polski od Unii Europejskiej, zgodnie ze wskazówkami Komisji Europejskiej: wydobycie, koszt oraz wynik z produkcji bieżącej prezentowane są w przeliczeniu na 1 tonę ekwiwalentu węgla (tona ekwiwalentu węgla, tj. 1tew = 29,302 GJ/t.). Podstawę do tych przeliczeń stanowi formularz B 1 określony w decyzji Komisji Europejskiej z dnia 17 października 2002r. (2002/8H/WE). W decyzji tej, wydanej na podstawie Rozporządzenia Rady (WE) nr 1407/2002 w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego, określono ramy przekazywania informacji niezbędnych dla badania efektywności udzielanej pomocy publicznej. Podstawowe wielkości zł/tew dla Kompanii Węglowej S.A. za okres I-X 2006r. kształtują się następująco:

♦	wartość produkcji bieżącej	207,59	zł/tew
♦	koszt produkcji bieżącej	203,11	zł/tew
♦	wynik z produkcji bieżącej	4,48	zł/tew

Co oznacza, że w przeliczeniu na 1 tonę ekwiwalentnego węgla, to Kompania osiągnęła zysk za 10 miesięcy 2006 r. w wysokości 191 296 000 zł brutto.

Sytuacja płatnicza

W okresie styczeń-październik b.r. wpływy Kompanii Węglowej S.A. wyniosły 9 013,0 mln zł, wydatki ukształtowały się na poziomie 9 144,1 mln zł.

O sytuacji płatniczej w okresie I-X zadecydowały:

W zakresie wpływów

♦	wpływy ze sprzedaży węgla	92,2 %
♦	wpływy z pozostałej działalności	7,8 %

W zakresie wydatków

♦	wydatki związane z pokryciem zobowiązań wobec pracowników i byłych pracowników	25,3 %
♦	zobowiązania publicznoprawne (bieżące)	29,5 %
♦	zobowiązania cywilnoprawne (bieżące)	42,3 %
♦	zobowiązania związane z okresem działalności Spółek Węglowych	2,9 %

Zobowiązania publicznoprawne

W prezentowanym okresie zobowiązania publicznoprawne zostały uregulowane zgodnie z ustawowymi terminami w łącznej kwocie 2 694,0 mln zł., w tym:

♦	ZUS	1 276,2	mln zł
♦	budżetu państwa	1 187,5	mln zł
	(podatek dochodowy od osób fizycznych 289,0 mln zł, podatek od towarów i usług VAT i akcyza 890,7 mln zł, wpłaty z zysku do budżetu 6,4 mln zł inne podatki 1,4 mln zł),
♦	gmin	116,0	mln zł
♦	Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych	38,8	mln zł
♦	Narodowego i Wojewódzkich Funduszy Ochrony środowiska i Gospodarki Wodnej	75,5	mln zł

Zobowiązania cywilnoprawne

Po zabezpieczeniu środków na pełne pokrycie zobowiązań obligatoryjnych, ze szczególnym uwzględnieniem zobowiązań pracowniczych i publicznoprawnych, dostępne środki przeznaczane są na realizację zobowiązań cywilnoprawnych. W ramach tej grupy zobowiązań przyjęto zasadę ich regulowania począwszy od najdłużej przeterminowanych, z uwzględnieniem konieczności regulowania w pierwszej kolejności zobowiązań z tytułu dostaw i usług, których przerwanie w efekcie nieterminowych płatności w bezpośredni sposób zakłóci funkcjonowanie KW SA.

W okresie od stycznia do października br. na spłatę zobowiązań cywilnoprawnych Kompania przeznaczyła 3 868,4 mln zł.

Zobowiązania przejęte ze Spółek Węglowych

Kontynuując proces restrukturyzacji zadłużenia przejętego od Spółek Węglowych Kompania wydała w br. 266,3 mln zł (łącznie z odroczoną składką ZUS w okresie działalności KW S.A. w kwocie 4,6 mln zł), w tym na spłatę zobowiązań wobec wierzycieli cywilnoprawnych 6,0 mln zł, ZUS - 162,7 mln zł oraz gmin - 97,6 mln zł.

W dniu 23 listopada 2006 r. strona społeczna otrzymała oficjalne zaproszenie na długo oczekiwane posiedzenie Trójstronnego Zespołu ds. Bezpieczeństwa Socjalnego Górników. Jego głównym tematem ma być - kontynuacja dyskusji nad "Strategią działalności górnictwa węgla kamiennego w Polsce w latach 2007 - 2015". Po tym, co się wydarzyło w kop. "Halemba", to nie ulega wątpliwości, że w strategii musi być mocno zaakcentowana sprawa bezpieczeństwa pracy w górnictwie. Niestety w piśmie, które otrzymaliśmy nie wspomina się nawet słowem o problematyce bezpieczeństwa pracy w kopalniach. Pani Minister Pracy i Polityki Społecznej - Anna Kalata, jakby żyła w innym świecie i nawet nie ujęła w porządku obrad punktu - sprawy różne. Tym samym ogranicza pole dyskusji tylko do przyjęcia protokołów z poprzednich posiedzeń Zespołu oraz Strategii. Aż się wierzyć nie chce, że w obliczu tak wielkiej tragedii, jaka miała miejsce w "Halembie", pani minister wraz z wiceministrem Pawłem Poncyljuszem, który notabene jest odpowiedzialny w resorcie gospodarki za górnictwo - nie chce na ten trudny temat rozmawiać. Kliknij i zobacz treść zaproszenia jakie otrzymaliśmy...

Udało nam się wyczaić w internecie Blog Pawła Poncyljusza, na którym to prezentuję on swe przemyślenia i irytacje. Jak na razie wypowiada się tylko w dwóch tematach. Pierwszy nosi tytuł: "Zirytowałem się", a drugi "Krytycy rządu jak brzuchaci kibole". Na szczęście w żadnym z nich nie porusza spraw górnictwa. -A może, szkoda, bo konwencja blogu jest otwarta, a więc każdy może skomentować przemyślenia Poncyljusza. Wystarczy się jedynie zarejestrować i już można z Poncyljuszem polemizować. Dla wszystkich chętnych takiego wirtualnego dyskursu podajemy adres internetowy, pod którym czeka wiceminister:

Rząd skłania się do utrzymania listy uprawnionych grup zawodowych do emerytur pomostowych

Jak już wcześniej informowaliśmy Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej przygotowuje konsekwentnie ustawę o emeryturach pomostowych. Potwierdziła to - minister Anna Kalata podczas spotkania z dziennikarzami. Kalata powiedziała, że resort skłania się do utrzymania obowiązującej obecnie listy zawodów, które uprawniają do przejścia na emeryturę pomostową. Aczkolwiek - jej zdaniem - możliwe jest jeszcze jej ograniczenie. "Pojawiają się głosy, iż niezbędne jest ograniczenie takiej listy" - poinformowała. Obecnie w Sejmie znajduje się poselski projekt, który znacząco powiększa listę zawodów uprawniających do przejścia na wcześniejszą emeryturę. Rząd nie popiera nowelizacji ustawy poszerzającej krąg osób przechodzących na wcześniejsze emerytury, gdyż twierdzi, że koszt noweli może przekroczyć 60 mld zł do 2040 roku. Projekt rządowej ustawy o emeryturach pomostowych ma być gotowy w grudniu tego roku. -Grudzień już za pasem, więc cierpliwie czekamy na kolejne propozycje strony rządowej dotyczące emerytur pomostowych - powiedział nam Sławomir Łukasiewicz, przewodniczący Zarządu Krajowego ZZ "Przeróbka". - Uważamy jednak, że żadne propozycje nie zastąpią tzw. "opcji zerowej", której wprowadzenia się domagamy od samego początku i uznajemy ją za najbardziej sprawiedliwą w wymiarze społecznym, jak i uzasadnioną w wymiarze ekonomicznym. Opiera się bowiem ona na zasadzie - nie zmieniania zasad nabywania uprawnień emerytalnych w trakcie ich nabywania. Co oznacza, iż każda osoba, która rozpoczęła pracę zawodową w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze przed wejściem w życie reformy ubezpieczeń społecznych, czyli przed 1 stycznia 1999 roku, to powinna ona przejść na emeryturę wcześniejszą na dotychczasowych (starych) zasadach - oświadcza Łukasiewicz.

Jak się dowiedzieliśmy Jastrzębska Spółka Węglowa przyjmie do pracy w IV kawrtale tego roku jeszcze 430 osób. Jak powiedział nam przewodniczący ZZ "Przeróbka", Tadeusz Staroń - Rada Nadzorcza Jastrzębskiej Spółki Węglowej wyraziła zgodę na to zgodę. Mamy nadzieję, że część z nich trafi do pracy w zakładach przeróbczych, gdyż stan zatrudnienia w nich zbliża się do minimalnego tym roku do kopalń Jastrzębskiej Spółki Węglowej przyjęto w pierwszym kwartale 247 pracowników. W drugim kwartale 278, a w trzecim 259. Łącznie, w całym 2006 roku w kopalniach JSW może znaleźć zatrudnienie 1228 osób. Obecnie we wszystkich kopalniach i zakładach JSW SA pracuje 19 tysięcy 371 osób. Jastrzębska Spółka Węglowa również zasługuje na słowa uznania za podejmowania działania w zakresie modernizacji zakładów przeróbczych. Ma on na celu spowodować znaczącą poprawę jakości węgla i jego kaloryczności. Przykładem na to jest zakończona w sierpniu br. modernizacja sytemu nr 3 w KWK "Krupiński". Obecnie trwa modernizacja sytemu nr 2, a system nr 1 zostanie zmodernizowany do końca pierwszego półrocza 2007 r. Drobna sprzedaż flotokoncentratu i niesortu w 2007 roku zostanie usprawniona przez uruchomienie wagi samochodowej, co przyśpieszy załadunek, zwiększy sprzedaż drobnicową oraz zlikwiduje kolejki samochodów - powiedział nam przewodniczący ZZ "Przeróbka" z KWK "Krupiński", Dominik Tańczuk.

Warunkiem przejęcia przez Południowy Koncern Węglowy kopalni "Bolesław Śmiały" może być zgoda na zmianę sposobu wykonywania głosów na WZA PKW

Chodzą słuchy, że ceną za zgodę na oddanie przez Kompanię Węglową S.A. KWK "Bolesław - Śmiały" do Południowego Koncernu Węglowego S.A. ma być zmiana sposobu wykonywania głosów na WZA PKW. Byłby on proporcjonalny do posiadanych akcji. Nie wiadomo jednak, czy na takie rozwiązanie zgodzi się Południowy Koncern Energetyczny S.A. w skład, którego wchodzi PKW S.A. Jak już wcześniej informowaliśmy odpowiedzialny za górnictwo Paweł Poncyljusz, wiceminister gospodarki, oświadczył, iż sprawa ewentualnego przejęcia "Bolesława Śmiałego" przez PKW zależy w głównej mierze od porozumienia się szefów KW i PKE.

Nigel Yaxley - Prezes Eurocoalu (organizacji skupiającej europejskich producentów węgla), który gościł 14 listopada w Katowicach z okazji 15-leciu istnienia Związku Pracodawców Górnictwa Węgla Kamiennego powiedział w trakcie konferencji "Górnictwo węgla kamiennego dzień dzisiejszy i perspektywy", że: - Polska jest jednym z najbezpieczniejszych krajów UE pod względem własnych zasobów energetycznych. Wświetle obecnej sytuacji Polska dzięki oparciu energetyki na własnych źródłach surowców jest dość dobrze zabezpieczona przed ewentualnym kryzysem energetycznym - uważa szef Eurocoalu.

Jak już wcześniej informowaliśmy Górnicze Centrale Związkowe nie przybyły na zwołane przez Pawła Poncyljusza, wiceministra gospodarki w dniu 10.11. br. posiedzenie Zespołu Trójstronnego do spraw Bezpieczeństwa Socjalnego Górników. Rząd, pracodawcy i górnicze związki mieli debatować nad ,,Strategią dla górnictwa węgla kamiennego na lata 2007 -2015''. W zasadzie, to Poncyljusz miał ustosunkować się na tym spotkaniu do opinii, uwag oraz stanowisk przedstawionych wcześniej przez stronę społeczną. Związkowcy odmówili jednak rozmów w Warszawie, bo uznali za szczyt nonszalancji ze strony Pawła Poncyljusza, sposób ustalania terminu posiedzenia Zespołu. Najpierw bowiem został on wspólnie ustalony na 20.10., później Poncyljusz wnosi o jego przesunięcie z 20 na 27.10. br., i kiedy wszyscy się na nim zjawiają w dniu 27.10. br. w Warszawie, to Poncyljusza na nim brak, bo jak się tłumaczył - miał ważne głosowania w sejmie. -To, jakaś paranoja, albo oznaki sklerozy, czy też stanu niepoczytalności pana wiceministra, mogą być przyczyną tego, że czekał on na związkowców w Warszawie 10.11.br. - mówi Sławomir Łukasiewicz, przewodniczący ZZ "Przeróbka". Bo jak inaczej wytłumaczyć fakt, że związkowcy jeszcze 27.10. br. napisali w swym stanowisku, że żądają spotkania w ramach Trójstronnego Zespołu w Katowicach 3.11. br., na które Poncyljusz odpowiada, że nie może przybyć, ale poważnie traktuje konieczność odbycia Trójstronnego Zespołu, i bardzo przeprasza za swą nieobecność w dniu 27.10. br., po czym proponuje zwołanie Zespołu na 10.11. br. wiedząc o tym, że związkowcy chcą się spotkać 9.11. br., i na dodatek, kiedy związkowcy w tym samym dniu piszą prośbę do Premiera RP o zwołanie posiedzenia Zespołu w Katowicach w terminie do 17.11. br., to Poncyljusz czeka na związkowców w Warszawie 10.11. br. - próbuje, całe zamieszanie wyjaśnić - Łukasiewicz. Na domiar złego - Poncyljusz świadcza na specjalnym zorganizowanym przez siebie tzw. biefingu prasowym 10 listopada br. w Centrum Partnerstwa Społecznego "Dialog", że: - Kolejne spotkanie Zespołu Trójstronnego powinno być w Warszawie, ponieważ tu jest najlepsza baza techniczna i tu swoją siedzibę ma rząd . - Żądanie zwołanie posiedzenia w Katowicach traktujemy jako przejaw arogancji i demonstracji siły. - Pragnę zaznaczyć, że rząd nie chce wchodzić w konflikt ze związkowcami, ale jednocześnie nie może dopuścić by emocje, a nie merytoryczne argumenty brały górę nad kolejnymi spotkaniami.

Zapewne ma rację, bo najwyraźniej nie tyle rząd, lecz Poncyljusz wchodzi w jawny konflikt ze stroną społeczną, a rząd na tym cierpi. Dlatego zdaniem ZZ "Przeróbka" zachodzi pilna konieczność wyjaśnić - kto tu rządzi, Panie Premierze?!

Prawie 1,3 tys. osób do pracy w tym roku przyjmie Katowicki Holding Węglowy.

W tym roku z kopalń KHW odejdzie blisko 1400 osób. Będą to tzw. odejścia naturalne na emerytury i renty. Do pracy, głównie na dole, przyjmiemy około 1300 osób. Będą to pierwsi absolwenci klas górniczych, z którymi KHW podpisał umowy gwarantujące zatrudnienie oraz ludzie spoza górnictwa - mówi Ryszard Fedorowski, rzecznik KHW. Pracownicy dołowi będą zatrudnieni na stanowiskach produkcyjnych, nowoprzyjęci na powierzchni znajdą zatrudnienie w zakładach przeróbczych. Uzupełnienie zatrudnienia w KHW odbywa się co kilka miesięcy. Holding przyjmuje wtedy po ok. 200-300 osób. Aby przyjąć nowych pracowników, za każdym razem Holding musi mieć zgodę Ministerstwa Gospodarki. Na koniec września br. w KHW pracowało około 20,3 tys. osób, z czego ponad 16 tys. to pracownicy dołowi. Pozostali pracownicy są zatrudnieni na powierzchni, przy czym połowa z nich to pracownicy zakładów przeróbczych. Holding podpisał porozumienia z trzema szkołami (w Katowicach, Mysłowicach i Tychach) kształcącymi w klasach górniczych przyszłych pracowników spółki. W tym roku szkoły górnicze opuściło ponad 100 absolwentów. Część z nich już pracuje w KHW, pozostali są w trakcie załatwiania formalności związanych z pzyjęciem do pracy. Brawo Holdingu!

Jak wcześniej informowaliśmy 8 listopada 2006 r. od godz. 9-10 pikietowali przed Katowickim Holdingiem Węglowym S.A., pracownicy z kopalni Mysłowice w sile ok. 200 osób. Protest miała charakter pokojowy, więc odbywał się spokojnie. Nie zabrakło jednak gwizdów i syren. Pracownicy z kopalni "Mysłowice" protestują przeciwko planom połączenia kopalni Mysłowice z kopalnią Wesoła, gdyż obawiają się, że połączenie obu kopalń doprowadzi do likwidacji kopalni Mysłowice. Punktem kulminacyjnym pikiety, było wręczenie "Petycji". I choć przebiegała ona spokojnie, to w momencie kiedy odczytana została "Petycja", a nikt z zarządu KHW nie miał odwagi wyjść do górników - atmosfera stała się gorąca. Górnicy skanowali: "Wychodź szczurze", "złodziej", "Mróz tchórz". Ostatecznie "Petycję" odebrała Michał Mużelak - pełnomocnik zarządu KHW do sprawa kontaków ze związkami zawodowymi. -To jest kompletne olewanie pracowników z kopalni Mysłowice przez zarząd KHW - ocenili to zachowanie górnicy. W proteście uczestniczyli również liderzy górniczych związków zawodowych z ZZG w Polsce, Solidarności, Ratowników oraz ZZ "Przeróbka".

- Łączyć to może się Poncyljusz z panią Tahery (asystentka wiceministra - przyp. red.) - Jak połączymy biedę z biedą, to wyjdzie całkowita nędza - wykrzykiwał Dominik Kolorz, lider górniczej "Solidarności". I zaznaczył, że środowa pikieta może być początkiem długiej serii górniczych protestów. Przed nim w ostrym tonie wypowiadał się Wacław Czerkawski z ZZG w Polsce, który stanowczo oświadczył: - Niech Poncyljusz odpier... się od kopalni Mysłowice. - Łapy precz od Mysłowic - skandował. Obydwaj liderzy przy krytyce likwidacji kop. Mysłowice wskazywali za głównego winowajcę niepokojów społecznych Pawła Poncyljusza, wiceministra gospodarki, który odpowiada za górnictwo. Z kolei Krzysztof Urban, szef górniczej Solidarności kopalni Mysłowice zaznaczył, że górnicy nie są całkowicie przeciwni koncepcji łączenia kopalń. Jednak nie zgadzają się na planowaną realizację tego przedsięwzięcia. Urban podkreślił, że nowy podmiot miałby już na starcie 230 mln zł długu, natomiast kolejne 150 mln zł musiałoby pójść na inwestycje. - To łączenie doprowadzi de facto do likwidacji kopalni Mysłowice. - Obawiamy się, że za parę lat, kiedy nowy podmiot nadal będzie uzyskiwał kiepskie wyniki, utracimy nie 1,2 tys., ale kolejnych 5 tys. miejsc pracy - grzmiał K. Urban. Natomiast przewodniczący ZZ "Przeróbka", Sławomir Łukasiewicz stwierdził stanowczo: -Nie ma zgody społecznej na łączenie, które zakłada likwidację zakładu przeróbczego. To są miejsca pracy, które zostaną bezpowrotnie utracone. Ludzie, którzy chcą tego dokonać znajdują się również w Katowicach, bo to zarząd KHW przedstawia koncepcję tworzenia kolejnego centra wydobywczego, którego celem jest likwidacja przeróbki - mówił Łukasiewicz. Jak się dowiedzieliśmy data protestu nie była przypadkowa, bowiem 9 listopada ma obradować rada nadzorcza KHW. Związkowcy żądali uczestnictwa w obradach rady. I tak, też się stanie, bo jak zapewnił pełnomocnik zarządu KHW: - Wszyscy przewodniczący związków zawodowych działających w kop. Mysłowice zostali zaproszenie na posiedzenie rady. Związkowcy liczą na to, że uda im się przekonać członków rady nadzorczej do swoich racji. - Jeśli tak się nie stanie, a zarząd KHW w dalszym ciągu, będzie na siłę dążył do połączenia obu kopalni od stycznia 2007 roku, to protesty mogą przybrać na sile - zaznaczył przewodniczący ZZG z kop. Mysłowice. Co jest bardzo prawdopodobne, bo obecna polityka strony rządowej oparta na braku dialogu społecznego, niechęci Poncyljusza do spotkania się w Katowicach ze stroną społeczną w ramach Trójstronnego Zespołu ds. Bezpieczeństwa Socjalnego Górników, a także straszenie zabraniem uprawnień emerytalnych, tylko potęguje niezadowolenie wśród załóg górniczych. Pytając Marka Binasia - przewodniczącego ZZ "Przeróbka" z kop. Mysłowice, który do wzięcia udziału w manifestacji przed KHW zachęcał pracowników przeróbki, jakie panują nastroje w zakładzie, to odpowiedział, że fatalne. - Załoga jest z kołowana, bo z jednej strony słyszy o zamiarze likwidacji zakładu przeróbczego, a z drugiej strony zarząd KHW zapewnia, że nikt nie straci pracy. W ogólnym rozrachunku po trzech kwartałach roku 2006 zysk netto KHW zbliżył się do 80,4 mln zł. Szacuje się, że zysk za cały rok 2006 wyniesie ok. 100 mln zł, a więc będzie porównywalny jak w roku ubiegłym.

Południowy Koncern Energetyczny chce wziąć, a Kompania chce sprzedać kopalnię "Bolesław Śmiały"

Na pytanie "Dziennika Zachodniego" - czy oddanie kopalni "Bolesław - Śmiały" do Południowego Koncernu Węglowego S.A. spowoduje rozbicie Kompanii Węglowej, jej prezes Grzegorz Pawłaszek odpowiada wprost:

-Potrzebujemy pieniędzy na spłatę ponad półtora miliarda złotych zadłużenia. Albo zarobimy te pieniądze, albo sprzedamy kopalnie. Jeżeli "Bolesław Śmiały" zostałby w Kompanii Węglowej, kopalnia istniałaby co najwyżej 18 lat (niektórzy specjaliści twierdzą, że tylko 8), bo nie ma pieniędzy, by dotrzeć do nowych złóż węgla. Kiedy trafi do PKE i dostanie pieniądze na inwestycje, przed nią jeszcze 100 lat - pisze "DZ".

W dniu 6 listopada br. do kopalni przyjechał Paweł Poncyljusz, wiceminister gospodarki odpowiedzialny za górnictwo. Pracownicy witali go brawami i kwiatami, dostał też wspaniały kufel i figurę św. Barbary wyrzeźbioną w węglu. Jak Poncyljusz powiedział, że połączenie z PKE ma sens, to zebrał tyle braw, że przez chwilę sprawiał wrażenie zaskoczonego. I nie ma się czemu dziwić, gdyż Poncyljusz w środowisku górniczym nie cieszy się dobrą sławą. Jego zdaniem: - Połączenie zostało zapisane w propozycji nowego programu dla górnictwa. Prezesi obu firm muszą ustalić szczegóły transakcji. Powinna ona być korzystna dla Kompanii i PKE. Słuchający tych słów prezes Kompanii od razu zakumnikował:

- Myślę, że PKE powinien zapłacić nam około 360 milionów złotych. To wystarczyłoby Kompanii na dwuletnie opłaty ZUS - mówił Pawłaszek. Z kolei Jan Kurp, prezes PKE, chciałby, żeby "Bolesław śmiały" został przejęty podobnie jak kopalnia "Janina". Wtedy powstała spółka stworzona przez Kompanię i PKE. Nie było mowy o żadnej zapłacie w gotówce.

Alojzy Roj, przewodniczący Komitetu Obrony Kopalni i zarazem przewodniczący ZZ "Przeróbka" powiedział: - W historii kopalni, była wiele razy rozważana koncepcja połączenia kopalni z elektrownią "Łaziska". Za takim aliansem przemawiają względu bliskiej lokalizacji i powiązania technologiczne. Ostatnio, gdy nasza kopalnia została wskazana do likwidacji w roku 2003, to załogo jednomyślnie opowiedziała się za uratowaniem kopalni na zasadzie włączona do PKE, bo to był jedyny ratunek dla jej dalszego istnienia. Warto było organizować manifestacje, jeździć do Warszawy i przekonywać urzędników. Dziś kopalnia stoi finansowo bardzo dobrze, co oznacza, że załoga kopalni miała rację broniąc "Bolesława - Śmiałego" przed likwidacją. Zdaniem Pawła Poncyljusza, który powinien wiedzieć, co sam zapisał w swej wersji najnowszej Strategii dla górnictwa na lata 2007 - 2015, to nie ma mowy o oddaniu "Bolesława - Śmiałego" do PKW, a jego sprzedaży.

-Skoro Kompania jest gotowa sprzedać kopalnię, a PKE chce ją kupić, to należy wycenić "Bolesława Śmiałego" i jak najszybciej przeprowadzić transakcję. Myślę, że można to załatwić jeszcze w tym roku - powiedział Poncyljusz.

W dniu 7 listopada br. związkowcy z LW "Bogdanka" S.A. zwrócili się do wszystkich przewodniczących Central Związkowych o spowodowanie zwołania wyjazdowego spotkania Trójstronnej Komisji ds. Społeczno - Gospodarczych w niezwłocznym czasie na terenie "Bogdanki" lub Lublina. Równocześnie ostrzegają, że jeżeli do takiego spotkania nie dojdzie, to dojdzie do wybuchu niezadowolenia społecznego w kopalni.

- Węglokoks wyeksportuje w tym roku o 3 mln ton węgla mniej niż w ubiegłym. Najprawdopodobniej tegoroczny eksport surowca nie przekroczy 16 mln ton. Tymczasem w ubiegłym roku polskie kopalnie sprzedały zagranicą ponad 18,6 mln ton. Mniejsza sprzedaż na zagranicznych rynkach to efekt rezygnacji przez kopalnie z najmniej opłacalnych kierunków eksportu, konkurencji rosyjskich dostawców węgla oraz zwiększonego popytu na surowiec w kraju. Nasze dodatnie saldo w handlu węglem dramatycznie maleje. W tym roku wartość importowanego węgla sięgnie niemal ćwierć miliarda euro. Wartość eksportu spadnie prawdopodobnie poniżej dwóch mld euro - wynika z danych resortu skarbu. Import węgla szybko rośnie. O ile jeszcze w 2004 roku do Polski sprowadzono węgiel wartości 155 mln euro, to już w ubiegłym roku wartość importu osiągnęła ponad 207 mln. Po ośmiu miesiącach tego roku, do naszego kraju przyjechał węgiel wartości niemal 165 mln euro. Ponieważ cztery ostatnie miesiące roku to tradycyjnie okres wzmożonego popytu należy się spodziewać, że import surowca jeszcze wzrośnie. Największym eksporterem węgla na nasz rynek jest Rosja. W ubiegłym roku z rosyjskich kopalń trafił do nas węgiel wartości ponad 100 mln euro. W tym roku padnie najprawdopodobniej kolejny rekord.

Z powodu braku wystarczającej ilości węglarek kopalnie nie mogą na bieżąco wysyłać węgla do klientów - alarmują producenci tego surowca. Opóźnienia w podstawianiu wagonów, kolej tłumaczy m.in. zwiększonymi przewozami innych ładunków i zapewnia, że zatory będą wkrótce rozładowane.

- Problem narasta od września i z dnia na dzień staje się coraz poważniejszy. Na węgiel czekają m.in. koksownie. Maleją zapasy w niektórych elektrowniach. Jeżeli nic się nie zmieni, niektóre kopalnie będą musiały ograniczyć wydobycie, podczas gdy klienci czekają na węgiel - powiedział w piątek PAP rzecznik Kompanii Węglowej, Zbigniew Madej. Według niego, tygodniowo wysyłki węgla są średnio o ok. 200 tys. ton mniejsze od zaplanowanych. W ostatnich dwóch tygodniach października było to 250 i 284 tys. ton. To prawie czwarta część tygodniowej sprzedaży. Od września ilość niewysłanego do klientów węgla przekroczyła 1,5 mln ton. Przedstawiciele spółki podkreślają, że grozi to dezorganizacją systemu ekspedycji węgla i uderza nie tylko w firmę, ale przede wszystkim w jej klientów. - W naszej ocenie opóźnienia w wysyłkach węgla są już praktycznie nie do nadrobienia. Oznacza to dla nas utracone przychody i nie wywiązywanie się z kontraktów. Docierają do nas sygnały klientów, m.in. elektrowni Dolna Odra, Opole, Skawina i Połaniec, że kurczą się ich zapasy węgla. Problem dotyczy także koksowni Zdzieszowice i Przyjaźń - dodał Madej.

Rzecznik przewoźnika, PKP Cargo, Jacek Wnukowski, przyznał, że pojawiają się kłopoty z podstawianiem odpowiedniej ilości węglarek do kopalń. Podkreślił przy tym, że firma stara się nadrabiać opóźnienia, głównie w sobotę i niedzielę, kiedy ruch na szlakach kolejowych jest mniejszy. - Przyczyn takiej sytuacji jest kilka. Ubiegłoroczna długa zima sprawiła, że przewozy kruszyw dla drogownictwa ruszyły dopiero na przełomie kwietnia-maja i jeszcze trwają. Tradycyjnie o tej porze roku zwiększone są też przewozy płodów rolnych - wyjaśnił Wnukowski. Zwiększone przewozy innych towarów powodują, że mniej węglarek można podstawić do kopalń. Na to nakładają się prowadzone remonty sieci kolejowej, wymuszające ograniczenia prędkości pociągów na wielu szlakach, a także duża aktywność (szczególnie na śląsku) prywatnych przewoźników kolejowych, którym trzeba zapewnić dostęp do infrastruktury. - Te wszystkie czynniki składają się na obserwowane spiętrzenie przewozów. Często jest tak, że wagon, który w normalnych warunkach mógłby obrócić dwa razy, możemy wykorzystać tylko raz. A przejazd pustego składu np. z Wybrzeża na śląsk byłby nieopłacalny - dodał rzecznik PKP Cargo. Zapewnił, że wkrótce, kiedy zakończy się sezon w budownictwie i zmniejszą się przewozy płodów rolnych, sytuacja powinna wrócić do normy i węgiel z kopalń będzie regularnie odbierany przez kolej.

- Jak na razie nie widzimy żadnej poprawy. Przeciwnie, dane świadczą o tym, że problem narasta od połowy tego roku. Nasze wielokrotne monity kierowane do kolei oraz interwencje w resorcie transportu jak dotąd nie przyniosły efektu - skomentował rzecznik Kompanii. Podkreślił, że problem dotyczy również tzw. węgla grubego, szczególnie chętnie kupowanego przed odbiorców indywidualnych. Duża część tego gatunku węgla transportowana jest ciężarówkami, ale część wysyłana jest koleją.

Brak odbioru węgla, na który czekają klienci w całej Polsce, może spowodować zablokowanie zakładów przeróbczych, co wymusiłoby ograniczenie produkcji kopalń, mimo popytu.

Jak nas poinformował przewodniczący ZZ "Przeróbka" z KWK "Mysłowice", Marek Binaś na dzień 8 listopada br. o godz. 9.00 zaplanowana jest pod siedzibą Katowickiego Holdingu Węglowego S.A. pikieta protestacyjna przeciwko planom łączenia kopalni "Mysłowice" z kopalnią "Wesoła" w ramach tworzenia kolejnego Centra Wydobywczego.

- Nie godzimy się na to, aby zarząd KHW podejmował za plecami załogi naszej kopalni decyzję, skazującą z początkiem 2007 roku obie kopalnie na połączenie, którego celem jest de facto likwidacja "Mysłowic". Jeżeli ktoś ma wątpliwości, co do tego, że chodzi o likwidację, to wystarczy podać, że celem planowanego łączenia jest między innymi: obniżenie zatrudnienia w związku z likwidacją zakładu przeróbczego i infrastruktury powierzchniowej (administracji), oraz szybów "Jagiełlo" i "Sas", a także likwidacją bocznicy kolejowej - oświadcza stanowczo Binaś. Zapewnienia zarządu KHW, że nikt przy łączeniu nie straci pracy - samo przez się - świadczą o likwidacji, bo w innym przypadku mówiono by o konieczności zatrudnienia nowych pracowników - mówią związkowcy. I zapewne mają racje, bo już dziś na obu kopalniach brakuje ludzi do pracy. Warto w tym miejscu przytoczyć zdanie Zarządu Krajowego Związku Zawodowego "Przeróbka", które został zwarte w opinii do strategii i ustawy górniczej na lata 2007-2015: "Zjawisko łączenia kopalń w ostatnim okresie czasu bardzo nasiliło się w Katowickim Holdingu Węglowym S.A. O ile jednak przy połączeniu kopalń "Wujek" i Śląsk", nie mówi się o potrzebie likwidacji, któregoś z funkcjonujących zakładów przeróbczych połączonej kopalni, to niestety w przypadku tworzenia kolejnego centra wydobywczego na bazie KWK "Wesoła" i KWK "Mysłowice", na taką konieczność się wskazuje. Z informacji, które do nas docierają wynika bowiem, że zakład przeróbczy kopalni "Mysłowice" ma ulec likwidacji. Co w przypadku wiedzy jaką posiadamy o jego doinwestowaniu w zakresie usprawnienia sprzedaży drobnicowej i przeprowadzonym remoncie obiegu wodno mułowego jest działaniem całkowicie nieracjonalnym pod każdym względem. Równocześnie oświadczamy, że jakiekolwiek zamierzenia dotyczące przyłączenia, konsolidacji, czy sprzedaży i prywatyzacji kopalń muszą odbywać się na zasadzie ich akceptacji społecznej.". Takiej akceptacji społecznej dla połączenia kopalni "Wesoła" z "Mysłowicami" - brak. Dlatego w opinii Zarządu Krajowego ZZ "Przeróbka": -Za najbardziej wiarygodną formą wyrażenia swego zdania załóg górniczych, co do planowanych zamierzeń, jest referendum. Wówczas każdy z pracowników w ramach kampanii informacyjnej poprzedzającej dzień mającego się odbyć referendum, miałaby możliwość zapoznania się z wszystkimi argumentami przemawiającymi za zasadnością planowanych zamian, jaki i argumentami przeciwnymi. Z doświadczenia bowiem wiemy, że warunkiem determinującym powodzenie jakichkolwiek zmian w górnictwie węgla kamiennego jest ich akceptacja społeczna. Im bardziej, będzie ona świadoma, to tym bardziej pracownicy identyfikować się będą z celami mających nastąpić zmian - mówi Sławomir Łukasiewicz, przewodniczący ZZ "Przeróbka". Pracownicy z KWK "Mysłowice" nie chcą się łączyć z "Wesołą" - ich zdaniem z powodzeniem mogą jeszcze fedrować samodzielnie. Swój sprzeciw w sprawie łączenia chcąc zamanifestować przed siedzibą KHW S.A. Równocześnie zbierają podpisy dla poparcia swego protestu wśród załogi i mieszkańców Mysłowic. -Chcielibyśmy, aby do naszego protestu włączyli się także związkowcy z pozostałych kopalń wchodzących w skład KHW. Do nikogo jednak nie apelujemy, ale miło będzie jak 8 listopada br. o godz. 9.00 spotkamy się w szerszym gronie przed siedzibą KHW S.A. - mówi Binaś.

Sylwetki górników, którzy zginęli w kopalni Halemba

moc dla rodzin ofiar

27.11.2006 r.

Czy uda się odpowiedzieć na pytanie: dlaczego doszło do tragedii i kto jest jej winien? Więcej....